Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ως μέτρο καταπολέμησης της φτώχειας
Τίτλος:
The minimum income scheme as an anti-poverty measure
Κύρια Υπευθυνότητα:
Φωτακοπούλου, Αφροδίτη Ο.
Επιβλέπων:
Λύτρας, Ανδρέας Ν.
Θέματα:
Keywords:
Φτώχεια, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, κοινωνική πολιτική, πρόνοια, οικονομική κρίση Poverty, minimum guaranteed income, social policy, welfare, economic crisis
Ημερομηνία Έκδοσης:
2017
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αποτελεί ένα μέτρο που έλειπε για δεκαετίες από την θεσμική πρόβλεψη για κοινωνική προστασία στην Ελλάδα. Η οικονομική κρίση ανέτρεψε τα δεδομένα της ανάπτυξης και οι συνθήκες διαβίωσης για μεγάλο μέρος του πληθυσμού επιδεινώθηκαν ραγδαία. Με αφορμή τη θεσμοθέτηση του μέτρου υπό αυτές τις συνθήκες και την πρόσφατη πιλοτική του λειτουργία, τίθεται το ερώτημα της αποτελεσματικότητάς του στην αντιμετώπιση της φτώχειας. Ως χώρα του νοτιοευρωπαϊκού τόξου, οι δομές της κοινωνικής προστασίας προσιδιάζουν σε μεγάλο βαθμό αυτές που εντοπίζονται σε Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, καθώς επίσης και τα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας. Λαμβάνοντας ως παράδειγμα συγκεκριμένα το πρότυπο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που εφαρμόστηκε στην Πορτογαλία το 1996 και ισχύει ακόμη – παρά τις μεταβολές που έχει υποστεί στην πορεία – θα γίνει προσπάθεια διερεύνησης του κατά πόσο θα μπορούσε να ωφεληθεί και η Ελλάδα από ένα αντίστοιχο μέτρο. Διερευνώντας την ιδιαιτερότητα του μεσογειακού προτύπου πρόνοιας μέσω της επιστημονικής βιβλιογραφίας και την επίδραση των ευρωπαϊκών πολιτικών μέσα από τα συναφή κείμενα στις εγχώριες πολιτικές δράσεις, διαπιστώνεται πως η αντιμετώπιση της φτώχειας αποτελεί σοβαρή πρόκληση για τις κοινωνίες του νότου. Η ύφεση των τελευταίων ετών σε συνδυασμό με τα μέτρα λιτότητας που επιτάσσει το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα, εντείνουν τη φτώχεια και εγκλωβίζουν τα άτομα σε μια ζωή χωρίς προοπτική. Καλλιεργώντας τον φόβο της εξαθλίωσης, οι μόνες επιλογές που φαντάζουν διαθέσιμες είναι η εργασία με χαμηλές απολαβές ή η απομόνωση που επιφέρει η φτώχεια.
Abstract:
The minimum guaranteed income, is an economic measure that has been absent from the Greek social provision policies. Due to the recent financial crisis, a significant percentage of the total population endured a radical deterioration of their living conditions. In context of the establishment of a minimum guaranteed income scheme under such circumstances, one may wonder about the efficiency in tackling poverty. Greece, Italy, Spain and Portugal constitute parts of the Latin Rim welfare regimes and bear similar characteristics of social protection, as well as poverty and unemployment rates. Taking the Portuguese minimum guaranteed income scheme into consideration, which was implemented in 1996 and remains still an active part of the country’s social policy, the following study will attempt to investigate the possibility of a positive effect in Greece. With the help of the existing literature on southern Europe welfare systems and the official European documents on social policy actions, it is ascertained that the combat against poverty challenges severely the southern – European societies. The 2008 global recession resulted in the enforcement of austerity measures, guided by the neoliberal paradigm, which deepened poverty and trapped citizens into a life without perspective. In fear of impoverishment, one has no available alternatives but to be trapped, either in low – wage job positions or remain socially excluded.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνιολογία", κατεύθυνση Κοινωνικός Αποκλεισμός και Μειονότητες, 2017
