Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Απανθρωποποίηση είναι η τάση των ατόμων να στερούν το στοιχείο της ανθρωπινότητας στους άλλους αλλά και τον ίδιο τον εαυτό (Haslam, Loughnan, Reynolds and Wilson, 2007). Η παρούσα έρευνα εξετάζει τις τάσεις ετεροαπανθρωποποίησης και αυτοαπανθρωποποίησης στις διαδικτυακές ερωτικές γνωριμίες. Υποθέσαμε πως τα άτομα που έχουν διαμορφώσει διαδικτυακές ερωτικές γνωριμίες θα απανθρωποποιούν περισσότερο τους άλλους συγκριτικά με αυτούς που έχουν διαμορφώσει με παραδοσιακό τρόπο. Υποθέσαμε επίσης, πως οι γυναίκες θα απανθρωποποιούνται περισσότερο συγκριτικά με τους άντρες στις γνωριμίες μέσω διαδικτύου. Επιπλέον, υποθέσαμε πως τα άτομα που επιμένουν περισσότερο στα χαρακτηριστικά της εξωτερικής εμφάνισης και την σεξουαλικότητα θα έχουν μεγαλύτερες τάσεις αυτοαπανθρωποποίησης στην περίπτωση του διαδικτύου και τέλος πως τα άτομα με ελεγχόμενο προσανατολισμό κινήτρων θα έχουν επίσης μεγαλύτερες τάσεις αυτοαπανθρωποποίησης και θα επιμένουν περισσότερο στα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά. Η έρευνα διεξήχθη με ερωτηματολόγια, τα περισσότερα εκ των οποίων μοιράστηκαν δια ζώσης και τα υπόλοιπα μέσω διαδικτύου. Το δείγμα της έρευνας ήταν 219 άτομα, εκ των οποίων οι 103 (47 %) ήταν άντρες και οι 116 (53 %) γυναίκες, ηλικίας 18- 35 ετών και κάτοικοι Αθήνας. Οι αναλύσεις έδειξαν πως τα άτομα που είχαν διαμορφώσει ερωτικές γνωριμίες μέσω διαδικτύου απανθρωποποιούσαν περισσότερο τους άλλους συγκριτικά με αυτούς που είχαν διαμορφώσει με παραδοσιακό τρόπο, επιβεβαιώνοντας την υπόθεση της έρευνας, η οποία στηριζόταν στην αντικειμενοποίηση των άλλων στο διαδίκτυο και την απανθρωποποιητική φύση της τεχνολογίας. Επίσης, φάνηκε πως τα άτομα που είχαν διαμορφώσει διαδικτυακές ερωτικές γνωριμίες, είχαν μεγαλύτερες τάσεις αυτοαπανθρωποποίησης και μάλιστα επέμεναν περισσότερο στα εξωτερικά χαρακτηριστικά και την σεξουαλικότητά τους, όταν παρουσίαζαν τον εαυτό τους στους άλλους. Επιπλέον, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα με ελεγχόμενο προσανατολισμό κινήτρων επέμεναν περισσότερο στη διάσταση που μετράει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά και την σεξουαλικότητα, ενώ ο αυτόνομος προσανατολισμός κινήτρων φάνηκε να συσχετίζεται αρνητικά με την διάσταση της αυτοαπανθρωποποίησης.
Abstract:
Dehumanization is the tendency of individuals to deprive the others, as well as themselves, of the element of humanness (Haslam, Loughnan, Reynolds and Wilson, 2007). The current research study examines the tendencies of dehumanization of the other and selfdehumanization in online dating. We hypothesized that individuals who have been romantically acquainted online will dehumanize more the others, compared to those who have been romantically acquainted in a traditional way. We also hypothesized that women will be more dehumanized compared to men in online dating. Moreover, we hypothesized that individuals, who insist more on the features of their physical appearance and sexuality, will have higher selfdehumanizing tendencies in the case of the online acquaintances and, lastly, that people with controlled causality orientation will also have higher dehumanizing tendencies and will insist more on their physical appearance. The research was conducted with questionnaires, most of which were distributed in person, while the rest of them was distributed online. The research sample was 219 individuals, out of which 103 (47%) were men and 116 (53%) were women, aged 18-35 years, residing in Athens, Greece. Analyses showed that individuals, who had been romantically acquainted online, dehumanized more the others, compared to those who had been romantically acquainted in a traditional way, thus confirming the research hypothesis, which relied on the objectification of the others online and the dehumanizing nature of technology. Additionally, it seemed that individuals who had been romantically acquainted online, had higher selfdehumanizing tendencies and, actually, would insist more on their physical appearance and sexuality, when presenting themselves to the others. Furthermore, the results showed that individuals with controlled causality orientation insisted more on the aspect that counts physical appearance and sexuality, whilst autonomous causality orientation seemed to negatively correlate with the aspect of dehumanization.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Ψυχολογίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Ταυτότητα και Διαπροσωπικές Σχέσεις, 2018
