Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Μετά την νέα χιλιετία και συγκεκριμένα το 2006, έχει ανακύψει το φαινόμενο του υβριδικού πολέμου το οποίο λόγω της πολυπλοκότητας και του ρευστού χαρακτήρα του έχει επιφέρει μία σειρά συζητήσεων και αντιπαραθέσεων. Επρόκειτο για ένα αμάλγαμα μέσων και τακτικών, που συνυπάρχουν και λειτουργούν ταυτοχρόνως προκειμένου ο υβριδικός παίκτης να επιτύχει τον επιδιωκόμενο του σκοπό. Ως φαινόμενο είναι σύγχρονο το οποίο εκδηλώνεται στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Ωστόσο, οι ρίζες του ανάγονται στο παρελθόν, μιας και διακρίνονται στοιχεία υβριδικότητας ακόμα και στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Είναι ένα μωσαϊκό, αποτελούμενο από γνώριμες μορφές πολέμου, που συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο συνθέτοντας αυτό που εν τέλει δύσκολα μπορεί να προσδιορισθεί, τον υβριδικό πόλεμο. Σκοπός είναι να μελετηθεί η έννοια ως προς τις διάφορες διαστάσεις της, ενταγμένη εντός ενός θεωρητικού πλαισίου. Εν συνεχεία, εξετάζονται τα γεγονότα μεταξύ Ρωσίας-Κριμαίας την χρονική περίοδο του 2013-2014. Δια της θεωρίας του υβριδικού πολέμου, αποδεικνύεται ότι η Ρωσία εφήρμοσε, κατά έναν τρόπο τινά, υποχθόνιο πόλεμο συνδυάζοντας διάφορα μέσα, κυρίως εκείνα που δεν είναι φανερά όπως η προπαγάνδα και ο πόλεμος πληροφοριών. Εντός ενός μήνα περίπου κατάφερε να προσαρτήσει την κριμαϊκή χερσόνησο, χωρίς να έχει η ίδια εξαπολύσει μία άμεση στρατιωτική επίθεση. Εν κατακλείδι, ο υβριδικός πόλεμος είναι μία σπαζοκεφαλιά του 21ου αιώνα, μιας και δεν έχει επέλθει ένας κοινά αποδεκτός ορισμός της έννοιας, με αποτέλεσμα η Ρωσία να συγκρούεται με την Δύση για τον χαρακτήρα των ενεργειών που διέπραξε στο ουκρανικό έδαφος και για το τι είναι τελικά ο υβριδικός πόλεμος.
Abstract:
After the new millennium, and particular in 2006, the phenomenon of hybrid warfare has arisen, which due to its complexity and fluidity, has brought about a series of debates and controversies. It is an amalgam of instruments and tactics that coexist and collaborate in order to achieve an intended purpose. Hybrid warfare is a contemporary phenomenon, which is manifested in the globalized environment. However, its roots go back to the past, as well as there have been some elements of hybridity even in the Peloponnesian War. It is a mosaic, composed of familiar forms of war, combined in such a way as to compose what ultimately can not be determined, the hybrid war. The aim is to study the concept of its various dimensions, which is integrated within a theoretical framework. Subsequently, the events between Russia and Crimea are examined during the period 2013-2014. By the hybrid war theory, it turns out that Russia has enforced a kind of subterranean warfare combining various instruments, especially those that are not visible, such as propaganda and the information warfare.Within a month Russia managed to annex the Crimean peninsula,without launching an immediate military attack . In conclusion, the hybrid war is a 21st-century puzzler, as there has not been a commonly accepted definition of the concept, with Russia colliding with the West for the character of its actions on the Ukrainian soil and in others words to define "what is ultimately the hybrid war".
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2017
