Η αρχή τη συμπληρωματικότητας: μία συγκριτική ανάλυση της νομολογίας μεταξύ των ad hoc ποινικών δικαστηρίων, του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τη Ρουάντα και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου
Τίτλος:
The principle of complementarity: a comparative analysis of the jurisprudence among the ad hoc criminal Tribunals, International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia, International Criminal Tribunal for Rwanda and the International Criminal Court
Κύρια Υπευθυνότητα:
Καρανικόλα, Βάια Χ.
Επιβλέπων:
Τσόλκα, Όλγα Β.
Θέματα:
Keywords:
Συμπληρωματικότητα, θετική συμπληρωματικότητα, άρθρο 17 του Καταστατικού της Ρώμης, απροθυμία, ουσιαστικά ίδια εγκληματική δράση, αμνηστία Complementarity, positive complementarity, article 17 of the Rome Statute willingness, substantially same conduct, immunities
Ημερομηνία Έκδοσης:
2017
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η αρχή της συμπληρωματικότητας συνιστούσε μία διελκύνστιδα καθ’όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στη Συνδιάσκεψη της Ρώμης. Αυτή η δικαιοδοτική αρχή θα πρέπει να αναπτύσσει την προθυμία και την ικανότητα των κρατών μελών να ερευνούν, να κινούν την ποινική δίωξη και εκδικάζουν υποθέσεις που αφορούν τη διάπραξη των πιο ειδεχθών παραβιάσεων του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και άλλων διεθνών συνθηκών και καταστατικών. Το αίνιγμα της κατάλληλης εφαρμογής της αρχής σε εθνικό και διεθνές επίπεδο είναι ακόμη άλυτο και συνάμα το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θέτει υπερβολικά υψηλά κατώφλια για το απαράδεκτο των υποθέσεων που εισάγονται ενώπιόν του. Θα μπορούσε η προτεραιότητα- μία αρχή αντίθετη προς τη συμπληρωματικότητα-, όπως έχει εφαρμοσθεί από τα ad hoc Ποινικά Δικαστήρια, να συνεισφέρει στην εν λόγω συζήτηση;
Abstract:
The principle of complementarity constituted a tug-of-war throughout the negotiations of the Rome Conference. This jurisdictional principle should enhance the willingness and ability of states parties to investigate, prosecute and adjudicate cases concerning the commission of the most egregious violations of the International Humanitarian Law and other international conventions and statutes. The conundrum of the proper implementation of the principle in national and international level is still unresolved while the International Criminal Court establishes overly high thresholds for the inadmissibility of the cases brought before it. Could primacy - an opposite principle to complementarity-, as has been applied by the ad hoc Tribunals, contribute to the discussion in question? The answer to this question is positive, for in many cases the Tribunals implicitly or expressly adopted a wide approach of primacy which encompassed complementarity features. This thesis serves the aim of answering to burning questions such as in which extent should due process considerations affect the cases’ admissibility, whether universal jurisdiction is a preferable means of triggering jurisdiction, or whether amnesties should prevail international justice or not. Above all, when answering the numerous issues, we should always bear in mind that complementarity is the safeguard of state sovereignty, so that international and national competence should be kept in equilibrium.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές, 2017
