Πόλεμος και στρατιωτική ηγεσία στο κοράνι και την ευρύτερη παράδοση της ισλαμικής θρησκείας
Τίτλος:
War and military leadership in the Koran and the wider tradition of Islamic religion
Κύρια Υπευθυνότητα:
Καραλής, Ιωάννης Π.
Επιβλέπων:
Καραγιαννοπούλου, Χαρά
Θέματα:
Keywords:
Ισλάμ, Κοράνι, Πόλεμος, Στρατιωτική Ηγεσία, Ισλαμισμός, Φονταμενταλισμός, Τζιχάντ Islam, Qur'an, War, military leadership, Islam, Fundamentalism, Jihad
Ημερομηνία Έκδοσης:
2018
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η θρησκεία αποτελεί αναμφισβήτητα, σε όλο τον κόσμο, τη βασική συνιστώσα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής εξέλιξης τόσο των κρατών όσο και των κοινωνικών ομάδων. Ο ρόλος της κάθε θρησκείας είναι καθοριστικός πάνω στην ύπαρξη, με την ευρύτερη έννοια, της κάθε κοινωνικής ομάδας. Οι αλληλοεπιδράσεις είναι εμφανείς τόσο στη θρησκεία όσο και στην κοινωνία, σε σημείο που πολλές φορές είναι αδύνατο να εντοπιστούν τα πρωτογενή αίτια και οι αρχικές καταβολές των διαφόρων θρησκευτικών και κοινωνικών επιρροών. Ιδιαίτερα στα ισλαμικά κράτη, η κοινωνία αναγνωρίζει την Ισλαμική θρησκεία αφενός ως ένα θρησκευτικό δόγμα και αφετέρου ως πολιτική φιλοσοφία, πολιτική ιδεολογία και νομικό σύστημα. Η διερεύνηση της σημασίας του πολέμου για το Ισλάμ υπό το πρίσμα των τριών βασικών του διαστάσεων (θρησκευτική, πολιτική, ιδεολογική) μπορεί να μας βοηθήσει να εξαχθούν συμπεράσματα για το ρόλο του στο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον και τις διεθνείς σχέσεις. Στο Ισλάμ απουσιάζει η έννοια του ανταγωνισμού μεταξύ πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας, καθώς τις δύο αυτές αρχές ενσαρκώνει, κατά το πρότυπο του Προφήτη το ίδιο πρόσωπο, ο χαλίφης, και το κράτος του οποίου προΐσταται ονομάζεται χαλιφάτο. Για τους μουσουλμάνους, ο χαλίφης είναι ο μόνος νόμιμος μονάρχης και άρχει του ενιαίου κράτους των πιστών του Ισλάμ. Για να γίνει κάποιος χαλίφης πρέπει να είναι βέβαια μουσουλμάνος, να είναι Άραβας και να κατάγεται από τη φυλή του Προφήτη, δηλαδή από τους Κοραϊσίτες. Η έννοια του Ιερού Πολέμου κατά των απίστων «τζιχάντ» είναι η απόλυτη πίστη στην ιερή αποστολή, όπως και η βεβαιότητα πως οι εχθροί του Θεού είναι αμετάπειστοι: «μάχεστε στον δρόμο του Θεού εναντίον εκείνων που σας πολεμούν σκοτώστε τους παντού, και όταν τους συναντήσετε διώξτε τους από τους τόπους απ’ τους οποίους σας είχαν διώξει». Ορισμένα σημεία του Κορανίου, μαρτυρούν μία σκληρότητα καθ’ όσον ο Θεός επιθυμεί να εκφράσει την Αλήθεια με τους λόγους: «εξοντώστε τους απίστους μέχρι τον τελευταίο». Οι παροτρύνσεις του Κορανίου για δυναμική, μαχητική αντιμετώπιση των «απίστων» είναι πολλές και άμεσες. Δεν πρέπει να συγχέουμε τη θρησκεία του Ισλάμ και τις ιδεολογίες που το διεκδικούν, διότι το Ισλάμ είναι διαχρονικό, διακοινωνικό και διαπολιτισμικό, ενώ οι ιδεολογίες αποτελούν συνάρτηση των πολιτικών, πολιτισμικών και ανθρωπολογικών συνθηκών των διαφόρων κοινωνικών σχηματισμών και των ευρύτερων βλέψεων των ηγετών τους. Το Ισλάμ αποτελεί θρησκεία που στη βάση της είναι μία και μοναδική, τα ισλάμ είναι ιδεολογίες. Όλοι οι Μουσουλμάνοι παραδέχονται πως οι πρώιμες κατακτήσεις του Μωάμεθ δεν ήταν γαλήνιες, και ότι οι νόμοι του πολέμου που μεταβιβάστηκαν στο Κοράνι και στις αφηγήσεις της κυριαρχίας του Προφήτη προσαρμόστηκαν ώστε να ταιριάζουν σε μια πολυτάραχη και βίαιη εποχή. Το Ισλάμ βρήκε την τέλεια έκφρασή του στην κοινωνική δομή και πολιτική οργάνωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η συνύπαρξη αυτών των δύο λειτουργιών και αξιωμάτων στο ίδιο πρόσωπο, τον ανώτατο πολιτικό και στρατιωτικό ηγέτη του κράτους (σουλτάνο) και από τον 16ο αι. και αρχηγό της umma, χαλίφη, συμβόλιζε το ισλαμικό ιδεώδες της πολιτικής κοινότητας που βασίζεται στη νομιμότητα και στην αρμονία των θρησκευτικών αρχών.
Abstract:
Religion is undoubtedly the main component of the political, social, economic and cultural development of both states and social groups throughout the world. The role of each religion is decisive on the existence, in the broadest sense, of each social group. Interactions are evident both in religion and in society, to the extent that it is often impossible to identify the root causes and origins of the various religious and social influences. Particularly in Islamic states, society recognizes the Islamic religion on the one hand as a religious doctrine and on the other as a political philosophy, a political ideology and a legal system. Exploring the importance of war on Islam in the light of its three basic dimensions (religious, political, ideological) can help us draw conclusions about its role in the contemporary international environment and international relations. In Islam, the notion of antagonism between political and religious power is absent, as these two principles embody the caliph on the model of the Prophet, and the state of which he is called is called the caliphate. For Muslims, the caliph is the only legitimate monarch and is the ruler of the united state of the faithful of Islam. In order to become a caliph, he must be a Muslim, be an Arab, and be of the breed of the Prophet, that is, of the Koraisites. The concept of the Holy War against the unbelievers’ "jihad" is the absolute faith in the sacred mission as well as the certainty that the enemies of God are uninterrupted: "you are fighting in the way of God against those who fight you kill them everywhere, and when you meet them drive them out of the places from which they have driven you. " Some points of the Qur'an are testifying to a cruelty as long as God wants to express the Truth with the reasons: "kill the unbelievers until the last." The incitement of the Qur'an for a vigorous, militant treatment of the "infidels" is many and immediate. We must not confuse the religion of Islam and the ideologies that claim it, because Islam is intertemporal, intersocial and intercultural one, while ideologies are a function of the political, cultural and anthropological conditions of the various social formations and the wider aspirations of their leaders. Islam is a religion that is unique in its base, Islam is ideology. All Muslims admit that the early conquests of Muhammad were not peaceful, and that the laws of war passed on to the Koran and the narratives of the Prophet's dominance were adapted to fit into a turbulent and violent era. Islam found its perfect expression in the social structure and political organization of the Ottoman Empire. The coexistence of these two functions and offices in the same person, the supreme political and military leader of the state (sultan) and from the 16th century. and the leader of umma, a caliph, symbolized the Islamic ideals of the political community based on the legitimacy and harmony of religious principles.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Στρατηγικές Σπουδές Ασφάλειας, 2017
