Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Κυβερνοεπιθέσεις: νέα μορφή πολέμου; Η διεύρυνση της έννοιας και των μηχανισμών της εθνικής άμυνας στη σύγχρονη εποχή
Τίτλος:Cyber attacks: new form of war? Enlargement of the concept and mechanisms of the national defense in modern times
Κύρια Υπευθυνότητα:Σαμαρτζίδης, Αριστοτέλης Π.
Επιβλέπων:Παπασωτηρίου, Χαράλαμπος
Θέματα:
Keywords:Πληροφορία, διαδίκτυο, κυβερνοχώρος, κυβερνοπόλεμος, κυβερνοεπιθέσεις
Information, internet, cyberspace, cyberwar, cyber attacks
Ημερομηνία Έκδοσης:2017
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Η εποχή της πληροφορίας άλλαξε τις συνθήκες της ανθρώπινης δραστηριότητας, σε βασικούς τομείς, όπως κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, πολιτισμικό κτλ. Η βελτίωση στις επικοινωνίες με κύριο χαρακτηριστικό τις υψηλές ταχύτητες, η γρήγορη μετάδοση πληροφοριών, καθώς και η ανταλλαγή αυτών στηρίχτηκε στην «Ψηφιακή επανάσταση». Αποτέλεσε δηλαδή την Τρίτη κοσμοϊστορική αλλαγή μετά την Αγροτική και Βιομηχανική επανάσταση. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, η εξέλιξη της τεχνολογίας οδήγησαν στην περαιτέρω οργάνωση επικοινωνιακών δικτύων και δημιούργησαν εφαρμογές προκειμένου να υποστηρίξουν ανθρώπινες δραστηριότητες, οι οποίες για τη λειτουργία τους στηρίζονται σε δίκτυα υπολογιστών. Η εξέλιξη αυτών των δικτύων οδήγησε στο διαδίκτυο, οι υπηρεσίες του οποίου τέθηκαν στη διάθεση των πολιτών, δόθηκε η δυνατότητα της προσβασιμότητα τους από τον ευρύ πληθυσμό, ενώ παράλληλα η ταχύτητα με τη χρήση της νέας τεχνολογίας αυξήθηκε. Όλα αυτά οδήγησαν παράλληλα στην αύξηση της τρωτότητας τους. Η τρωτότητα αυτή, αν συνδυαστεί με τη βελτιωμένη έκδοση των Κυβερνοόπλων του μέλλοντος, θα καταστήσει τον Κυβερνοχώρο ένα νέο πεδίο ανταγωνισμού, και τον Κυβερνοπόλεμο μια πραγματική πρόκληση για την Κυβερνοασφάλεια των κρατών. Κυβερνοπόλεμος έχει οριστεί η προσπάθεια, από ένα έθνος - κράτος να αποκτήσει πρόσβαση σε υπολογιστές ή δίκτυα άλλου έθνους, με σκοπό την πρόκληση ζημιάς ή αναστάτωσης. Ο Κυβερνοπόλεμος είναι ένας από τους τέσσερις πυλώνες ισχύος του κράτους (οικονομία, διπλωματία και στρατιωτική ισχύς) και συνεπώς εντάσσεται στη σχεδίαση της Υψηλής Στρατηγικής ενός κράτους προκειμένου να υλοποιηθεί ο πολιτικός σκοπός σε σχέση με κάποιον αντίπαλο. Η αποκλειστική προσφυγή σε αυτόν θα αποτελούσε μια απλή παρενόχληση ή προειδοποίηση μιας χώρας πριν τη λήψη σημαντικών αποφάσεων στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών για τους κινδύνους που διατρέχει, αν αρνηθεί τη θετική ψήφο και η εκδίκηση για τυχόν αποφάσεις που ελήφθησαν χωρίς να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα της ενδιαφερόμενης χώρας. Ιδιαίτερα όταν μέσα στο παγκόσμιο περιβάλλον υπάρχει ασυμμετρία μεταξύ δυο κρατών στην ισχύ τους τότε, είναι η πιο ιδεατή λύση για το μέρος εκείνο της αντιπαράθεσης που είναι λιγότερο ισχυρό, διότι με τον τρόπο αυτό εκμεταλλευόμενο έναν γρήγορο, σχετικά φτηνό και αποτελεσματικό τρόπο μπορεί να υπονομεύσει τις κρίσιμες αλλά τρωτές υποδομές του αντιπάλου . Την τελευταία δεκαετία, η σημασία των επιχειρήσεων στον Κυβερνοχώρο έχει γίνει εμφανέστερη. Η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εθνική μας ασφάλεια, αν οι Κυβερνοεπιθέσεις στρεφόταν εναντίον στρατιωτικών, κυβερνητικών ή κρίσιμων υποδομών δικτύων επικοινωνιών και πληροφορικής. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη δυνατοτήτων οι οποίες θα μας επιτρέψουν να εισέλθουμε δυναμικά στον Κυβερνοχώρο και να προστατευθούμε έναντι ενδεχόμενων Κυβερνοαπειλών. Ο κίνδυνος η Ελλάδα να βρεθεί απροετοίμαστη, όσον αφορά στη διασφάλιση των πλέον κρίσιμων εθνικών συμφερόντων στο μελλοντικό περιβάλλον ασφαλείας είναι, αν όχι σίγουρος, τουλάχιστον ορατός. Και μόνο το γεγονός, ότι η Τουρκία έχει ήδη οργανώσει από ετών το δικό της Κέντρο Κυβερνοπολέμου, σημαίνει πολλά για τη διαφορά επιπέδου όσον αφορά στη σοβαρότητα αντιμετώπισης του θέματος, την αξιολόγησή του, την ποιότητα του στελεχιακού δυναμικού και την ταχύτητα λήψης αποφάσεων. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι οι Ε.Δ. πρέπει να διαθέτουν την δυνατότητα και την ικανότητα της διασφάλισης εκτός των άλλων, της αδιάλειπτης λειτουργίας κρίσιμων υποδομών του κράτους, προκειμένου αυτό να καθίσταται αυτόνομο και να “πορεύεται εν ειρήνη” και ομαλότητα.
Abstract:The era of information has changed the conditions of human activity in key areas such as social, economic, political, cultural, etc. The improvement in communications, characterized by high speeds, the rapid transmission of information and the exchange of information, was based on the "Digital Revolution". It was the third global change since the Agricultural and Industrial Revolution. The computer, the evolution of technology, led to the further organization of communication networks and created applications to support human activities, which are based on computer networks. The development of these networks led to the internet, the services of which were made available to citizens, accessibility was made available to the general public, and speed with the use of new technology increased. All this has led to increased vulnerability. Vulnerability, in combination with modern Cyber capabilities, will make Cyberspace a new field of competition, and Cyber war a real challenge for State Cyber Security. Cyber war has been used by a nation-state to achieve access to computers or networks of another nation for the purpose of causing damage or disruption. Cyber war is one of the four pillars of state power (economy, diplomacy, and military power), and is therefore part of the design of a state's High Strategy in order to realize the political purpose in relation to an opponent. Exclusive recourse to the Cyber war would be a simple harassment, or a warning of a country prior to making important decisions in international organizations about the risks it is going through, if it rejects the positive vote and revenge for any decisions taken without taking into account the interests of the concerned country. Particularly when there is an asymmetry between the two states in the world, the Cyber war is the most ideal solution for that part of the confrontation that is less powerful, because in this way taking advantage of a fast, relatively cheap and efficient way can undermine the critical but vulnerable infrastructure of the opponent. Over the last decade, the importance of business in Cyberspace has become more prominent. This development could jeopardize our national security if Cyber-attacks were directed against military, governmental or critical communications and information network infrastructures. Consequently, we should focus on developing capabilities that will enable us to dynamically enter the Cyberspace and protect against potential cyber threats. The risk that Greece is unprepared for securing the most critical national interests in the future security environment is, if not certain, at least visible. And the fact that Turkey has already organized its own Center for Cyberwar for years means a lot to the difference in the level of seriousness of the issue, its evaluation, the quality of the executive staff and the speed of decision making. It is therefore understood that the armed forces must be capable and able to secure, inter alia, the continued operation of critical state infrastructures in order to become autonomous and to "go in peace" and normality.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Στρατηγικές Σπουδές Ασφάλειας, 2017
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 85-89
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
12PMS_DIE_EUR_SPO_SamartzidisAr.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο