Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η αναλυτική παρουσίαση των βασικότερων θέσεων του κοινωνικού κονστρουκτιβισμού, ήτοι ενός σημαντικού θεωρητικού ρεύματος του περασμένου αιώνα, που επανεξέτασε κριτικά πολλά από τα κεκτημένα της γνωσιολογίας των κοινωνικών επιστημών. Η εν λόγω βασική έρευνα είναι διαρθρωμένη σε τρεις μεγάλους θεματικούς άξονες. Ο πρώτος είναι φιλοσοφικός-επιστημολογικός και αφορά στη διασάφηση της έννοιας της κοινωνικής κατασκευής και στην ιστορική αναδρομή στις θεμελιωδέστερες καταβολές της υπό εξέταση θεωρητικής κατεύθυνσης. Ο δεύτερος είναι κοινωνιολογικός και αναδεικνύει τις πτυχές της κοινωνικής πραγματικότητας με τις οποίες ασχολείται ο κοινωνικός κονστρουκτιβισμός καθώς και τις μεθοδολογικές προεκτάσεις που συνεπάγεται η υιοθέτηση της κονστρουκτιβιστικής θεώρησης των κοινωνικών φαινομένων. Τέλος, στον εγκληματολογικό άξονα μελετάται το πώς η προβληματική της κατασκευής μπορεί να συνδεθεί με τους τρεις κεντρικούς πυλώνες της εγκληματολογίας, δηλαδή τη θεσμοθέτηση κανόνων, την παραβίασή τους από τον εγκληματία και τη συνακόλουθη κοινωνική αντίδραση. Στο επιλογικό κεφάλαιο συνοψίζονται τα κυριότερα πορίσματα της μελέτης μας, αποτιμώνται οι μέχρι τώρα συνεισφορές του κονστρουκτιβιστικού παραδείγματος και σκιαγραφούνται οι προοπτικές που διανοίγονται, σε περίπτωση που (το τελευταίο) κερδίσει περισσότερο έδαφος στην εγκληματολογία και απασχολήσει τις μελλοντικές συζητήσεις της επιστημονικής κοινότητας.
Abstract:
The subject of this paper is the analytical presentation of the basic positions of social constructivism, an important theoretical current of the last century, which critically reviewed many of the acquired knowledge of social sciences. This basic research is structured on three major thematic axes. The first one is philosophical-epistemological and concerns the clarification of the concept of social construction and the historical reference to the most fundamental influences of the examined theoretical direction. The second one is sociological and highlights aspects of social reality which social constructivism is concerned with, as well as the methodological implications of adopting the constructivist view of social phenomena. Finally, the criminological sphere examines how the problem of construction can be linked to the three central pillars of criminology, namely the institutionalization of rules, their violation by the criminal and the resulting social reaction. The conclusive chapter sums up the main findings of our study, evaluates the contributions of the constructivist paradigm and outlines the perspectives that are being opened if (the latter) gains more ground in criminology and engages in the future discussions of the scientific community.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ “Εγκληματολογία”, 2017
