Προβολή στοιχείων εγγραφής Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού 
Μεταπτυχιακές εργασίες
| | | Τίτλος: | | Η αναπαράσταση του σώματος στη μετανεωτερική κοινωνία μέσα από τις ταινίες του David Cronenberg | | Τίτλος: | | The postmodern body in David Cronenberg’s cinema | | Κύρια Υπευθυνότητα: | | Θεοδωρίδου, Ευαγγελία Χ. | | Επιβλέπων: | | Παραδείση, Μαρία | | Θέματα: | | | | Keywords: | | Μεταμόρφωση, σωματικός τρόμος, γίγνεσθαι, τεχνολογικό σώμα, παραγωγή επιθυμίας
Metamorphosis, body-horror, becoming, technological body, desiring production
| | Ημερομηνία Έκδοσης: | | 2017
| | Εκδότης: | | Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών | | Περίληψη: | | Η συλλογιστική της παρούσας διπλωματικής εργασίας εκκινεί από τη θέση του David Cronenberg πως το σώμα είναι το πρωτεύον χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης, μια θέση η οποία βρίσκεται κοντά στη φαινομενολογική προσέγγιση που θέτει το σώμα στο επίκεντρο της βιωμένης εμπειρίας, και η οποία ανοίγει, ταυτόχρονα, το δρόμο για την θέαση της ενσωματότητας του υποκειμένου ως «σημείο αλληλεπικάλυψης ανάμεσα στο σωματικό, το συμβολικό και το κοινωνικό» (Braidotti, 2014, σ. 403). Έτσι «το σώμα δεν είναι αντικείμενο, αλλά συνθήκη μέσω του οποίου βιώνουμε, συλλέγουμε εμπειρίες και γνώσεις, αντιλαμβανόμαστε και δεχόμαστε πληροφορίες από τον έξω κόσμο και τους προσδίδουμε σημασίες· μέσω του σώματος τοποθετούμαστε στον κόσμο» (Μακρυνιώτη, 2004, σ. 18). Καθώς το κρονενμπεργκιανό σώμα μοχθεί και αγωνίζεται για τον έλεγχο της ταυτότητάς του σε μια μεταμοντέρνα κοινωνία (ή, για άλλους, κοινωνία της ύστερης νεωτερικότητας) υψηλής τεχνολογίας, τα ερωτήματα που τίθενται αφορούν την αναπαράσταση του ανθρώπινου σώματος και τις διαπλοκές του με την τεχνολογία (eXistenZ, Videodrome), την επιστήμη (The Fly), και την ιατρική (Dead Ringers, Rabid). Ακόμη, ως εισηγητής του υποείδους του σωματικού τρόμου (body horror), ο Cronenberg ενδιαφέρεται όχι μόνο για τη σωματική αναπαράσταση ενός παραμορφωμένου υποκειμένου με κατακερματισμένη ταυτότητα, αλλά ορμώμενος από πλήθος φιλοσοφικών θεωριών και προσεγγίσεων της ανθρώπινης ύπαρξης (Heidegger, Sartre, McLuhan), εντάσσει τις κυριότερες θεματικές του σωματικού τρόμου -τη μεταμόρφωση (metamorphosis) και την ασθένεια (disease)- εντός μιας «τεχνοκαπιταλιστικής πολιτικής οικονομίας (…) και μιας (μετα)μοντέρνας κοινωνίας για τις οποίες δεν υπάρχει λύτρωση» (Kellner, 1989). Αυτές οι θεματικές όπως και η χαρτογράφηση των επικρατέστερων κατηγοριοποιήσεων του έργου του αναλύονται σε συνάρτηση με τις κυρίαρχες προσεγγίσεις του βιωμένου και τεχνολογικού σώματος. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πρόταση του καναδού σκηνοθέτη για τη δημιουργία νέων οργάνων/ εστιών απόλαυσης στο ανθρώπινο σώμα που οδηγούν, τελικά, σε μια νέα σεξουαλική οικονομία μέσω της τεχνολογίας, προτείνονται οι εννοιολογικές κατασκευές του γίγνεσθαι, του σώματος χωρίς όργανα και της προσέγγισης της επιθυμίας από τους Deleuze και Guattari, ως εναλλακτικοί τρόποι ανάλυσης του κρονενμπεργιανού σώματος. Η παρούσα εργασία δεν επικεντρώνεται τόσο στο έμφυλο πλαίσιο νοηματοδότησης των υποκειμένων που κυριαρχεί στις φεμινιστικές προσεγγίσεις της Barbara Creed και του Robin Wood, όσο στη διαδικασία της μεταμόρφωσης των υποκειμένων, ως μια πορεία εξέλιξης σε ένα νέο επίπεδο ύπαρξης, και στην παραγωγή εναλλακτικών τρόπων άρθρωσης της σημειολογίας γύρω από το Πρόσωπο (faciality). Η προσέγγιση της επιθυμίας ως θετική και παραγωγική και η ανάλυση της μεταμόρφωσης με όρους πολλαπλότητας και εξέλιξης αποτελεί μια πρόταση προς μελλοντική έρευνα και ανάλυση όχι μόνο ταινιών τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, αλλά και έναυσμα για μια αναλυτικότερη μελέτη και εφαρμογή του έργου των Deleuze και Guattari σε πολιτιστικά προϊόντα (κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικά κείμενα κα.). Επιπλέον, ακόμη και έξω από την ντελεζογκουατταριανή πρόσληψη, η εργασία αυτή στοχεύει στην ανάδειξη του ιδιαίτερου αναλυτικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει το έργο του Καναδού σκηνοθέτη. | | Abstract: | | David Cronenberg's principal argument considers the body to be the primary characteristic of human existence. This claim seems to be close enough with the phenomenological approach which locates the body at the center of lived experience, and, at the same time, paves the way for the view of the subject's embodiment “as an overlapping point between the physical, symbolic and sociological” (Braidotti, 1994). While the Cronenbergian body perseveres and fights to control its own identity amid a postmodern (or, for others, a late modern) society of high-technological advances, all the emerging questions are related to the representation of the human body and its interweavings with technology (eXistenZ, Videodrome), science (The Fly), and medicine (Dead Ringers, Rabid). What is more, Cronenberg is the director who invented the body-horror genre and, as such, he is interested in the bodily representation of the deformed body and its fragmented identity. His conception, a result of various philosophical approaches to human existence (Heidegger, Sartre, McLuhan), also assumes that a series of body-horror dynamics -mainly metamorphosis and disease- are inserted into his broad context of “a technocapitalist political economy (…) and a (post)modern society in permanent crisis with no resolution or salvation in sight” (Kellner, 1989). These thematics are analyzed here based on the dominant approaches of the lived and technological body -and the same applies to the dominant categorizations of his work. Considering the director's suggestion for the creation of new body organs, a new set of focus points on the human body, which lead us, eventually, to a new sexual economy, we introduce the conceptual categories of becoming, the body without organs, and the variations of meaning attached to desire in Deleuze and Guattari’s world. The primary focus of the present paper does not set on a gendered context, which dominates in the feminist approaches of Barbara Creed and Robin Wood, but rather on the construction of alternative organizational categories of the semiology around faciality and on the process of transformation itself, which is defined as a transgressive passage to a new level of existence. The positive and productive approach of desire and the analysis of the process of transformation in all its multiplicity is a suggestion for future research which can include not only movies of horror and science fiction, but also an application of Deleuze and Guattari's work as a methodological and analytical tool. | | Περιγραφή: | | Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτιστική Διαχείριση, 2017 | | Περιγραφή: | | Βιβλιογραφία: σ. 75-88 | | | | | |
