Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Κοινωνιολογίας  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Οι προνοιακές πολιτικές επιδοματικού τύπου του ελληνικού συστήματος κοινωνικής προστασίας και νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες
Τίτλος:The benefit policies of the Greek social protection system and the new socioeconomic conditions
Κύρια Υπευθυνότητα:Αυλωνίτη, Πηνελόπη Α.
Επιβλέπων:Οικονόμου, Χαράλαμπος
Θέματα:
Keywords:Προνοιακό σύστημα, προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης, φτώχεια , ανεργία, Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης
Social welfare system, financial aid schemes, Poverty, unemployment, Social Solidarity Income (SSI)
Ημερομηνία Έκδοσης:2017
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Το ελληνικό σύστημα κοινωνικής προστασίας, αναπτύχθηκε εδώ και δεκαετίες χωρίς σαφή στρατηγική, µε αποτέλεσμα να καταστεί ιδιαιτέρως περίπλοκο, κατακερματισμένο,αλληλοεπικαλιτπτόμενο και άδικο. Ιστορικά στηρίχθηκε στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης ενώ το προνοιακό σύστημα λειτουργούσε πάντοτε επικουρικά και συμπληρωματικά προς αυτό καθώς και στο σύστημα υγείας. Ο θεσμός της διευρυμένης οικογένειας, η φιλανθρωπία και η εκκλησία κάλυπταν τα κενά του συστήματος, όπως και στις περισσότερες χώρες της νότιας Ευρώπης. Το ελληνικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας λειτουργούσε κυρίως με κατηγορικά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης που απευθύνονταν σε συγκεκριμένες κατηγορίες ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, όπως τα άτομα με αναπηρίες, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Η πρωτοφανής σε διάρκεια και ένταση οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα μας επί οκτώ και πλέον έτη, σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις των μνημονιακών δεσμεύσεων, έχει ως αποτέλεσμα την ανάδειξη νέων κοινωνικών αναγκών τις οποίες καλείται να καλύψει το προνοιακό σύστημα. Νέες ομάδες του πληθυσμού όπως οι μακροχρόνια και οι νέοι άνεργοι,ψοι οικογένειες με παιδιά και χαμηλό εισόδημα και τα μοναχικά άτομα έχουν ανάγκη προστασίας. Με την παρούσα εργασία έγινε προσπάθεια για μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη παρουσίαση των προγραμμάτων οικονομικής ενίσχυσης όπως ίσχυαν πριν το ξέσπασμα της κρίσης, των αδυναμιών και των ελλειμμάτων καθώς και των προτάσεων μεταρρύθμισης τους. Το τελικό ερώτημα που προκύπτει είναι αν οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που τελικά «επιλέγονται» υπό την πίεση των μνημονιακών δεσμεύσεων και την μείωση των κρατικών δαπανών επαρκούν για να αντιμετωπίσουν τις νέες αυξημένες ανάγκες και αποτελούν μέρος της συνολικής απάντησης του κράτους πρόνοιας στα νέα κοινωνικά προβλήματα.
Abstract:The greek social protection system has been developed for decades without a clear strategy. As a result, it has become particularly complex, fragmented, overlapping and unfair. Historically, the Greek social protection system has been based on the social security system, while the welfare system was always ancillary and supplementary to it as well as to the public health-care system. The extended family, charitable organisations and the Church were making up for the shortcomings in the system, as in most countries of southern Europe. The Greek social welfare system was mainly composed of categorical schemes of financial aid to specific vulnerable groups of the population such as people with disabilities (PWD’s), children and the elderly. The unprecedented in duration and intensity economic crisis that has been affecting our country for more than eight years, in conjunction with the requirements set out in the Fiscal Adjustment Programmes have led to the emergence of new social needs to which the social welfare system is called on to respond. New groups of the population such as the long-term and young unemployed, low income families and isolated persons are in need of protection. This essay attempts to present in the most comprehensive way possible the financial aid schemes as they were implemented before the outbreak of the crisis, their weaknesses and shortcomings as well as the reform proposals submitted. The question that arises is whether the reforms and measures “adopted” under the pressure of the commitments under the Memorandum (MoU) and the reduction of public expenditure are sufficient to meet the new, increased needs, but also, whether they are part of the overall response of the welfare state to new social problems.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνιολογία", κατεύθυνση Κοινωνικός Αποκλεισμός και Μειονότητες, 2017
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 201-208
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
3PMS_KOI_AylonitiPi.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο