Το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και η προστασία του περιβάλλοντος
Τίτλος:
The right to property and the enviromental protection
Κύρια Υπευθυνότητα:
Μαριόλη, Μαρία Ι.
Επιβλέπων:
Κριάρη-Κατράνη, Ισμήνη
Θέματα:
Keywords:
Δικαίωμα στην ιδιοκτησία, ο προορισμός της ιδιοκτησίας, αδρανοποίηση δικαιώματος, προστασία του περιβάλλοντος, νόμιμοι περιορισμοί στο δικαίωμα της ιδιοκτησία Right to property, property purpose, right to immobilize, protect the environment, legal restrictions on the right to property
Ημερομηνία Έκδοσης:
2016
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, είναι ένα από τα πρώτα δικαιώματα που περιέχεται ήδη στο άρθρο 17 της γαλλική διακήρυξης δικαιωμάτων του ανθρώπου του 1789. Το άρθρο 17 παράγραφος 1 του Συντάγματος εγκαθιδρύει την κοινωνική διάσταση της ιδιοκτησίας ορίζοντας ότι: «η ιδιοκτησία τέλει υπό την προστασία του κράτους, τα δικαιώματα όμως που απορρέουν από αυτήν δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος». Βασική προβληματική της παρούσας εργασία καθίσταται η προσπάθεια διάκρισης μεταξύ περιορισμού του δικαιώματος της ιδιοκτησίας και προσβολής αυτού. Το άρθρου 24 του Συντάγματος, που ορίζει την προστασία του περιβάλλοντος, μπορεί να επιβάλλει περιορισμούς ευρύτερους από αυτούς που ορίζει το άρθρο 17 Σ. Σε πάσα περίπτωση, όταν ο περιορισμός του δικαιώματος της ιδιοκτησίας φτάνει μέχρι του σημείου της αδρανοποίησης του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, κατά τον προορισμό του, είναι νόμιμη μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος και πάντα με την πρόβλεψη ειδικού νόμου και ανάλογης αποζημιώσεις. Το άρθρο 24 Σ συνιστά λόγο δημοσίου συμφέροντος. Τέλος, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αφ' ης στιγμής έχει κυρωθεί με νόμο υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης νόμου, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ.1 Σ. Ως εκ τούτου, το άρθρο ένα του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της ευρωπαϊκής σύμβασης δικαιωμάτων του ανθρώπου, μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να εισάγει την υπόθεση στο ευρωπαϊκό δικαστήριο δικαιωμάτων του ανθρώπου, με αποφάσεις αναγκαστικού χαρακτήρα, για τα κράτη-μέλη.
Abstract:
The right to property is one of the first rights already contained in Article 17 of the French Declaration of Human Rights of 1789. Article 17 paragraph 1 of the Greek Constitution establishes the social dimension of property by stating that: "property ends under the protection of the state, but the rights deriving there from, cannot be exercised to the detriment of the common interest". The main problem of this work, is the attempt to distinguish the limitation between the right of ownership and the infringement of it. Article 24 of the Constitution, which defines the protection of the environment, may impose restrictions wider than those laid down in Article 17. In any case, where the limitation of the right of ownership reaches the point of paralyzing the right to property, its destination is lawful only for reasons of public interest and always with the provision of a special law and corresponding compensation. Article 24 poses a reason of public interest. Hence, the European Convention on Human Rights, once ratified by law, supersedes any contrary provision of law, in accordance with Article 28 paragraph 1 of the Constitution. Therefore, Article 1 of the first Additional Protocol to the European Convention on Human Rights, may under certain conditions, bring the case to the European Human Rights Court by making binding decisions for the Member States.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Δίκαιο, Τεχνολογία και Οικονομία, 2016
