Οι διαφορές του Κανονισμού 1215/2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, σε σχέση με τον προϊσχύσαντα 44/2001 – ιδίως εκείνες που επιτελούν περαιτέρω ενοποιητική λειτουργία
Τίτλος:
The differences of Regulation (EU) No. 1215/2012 on jurisdiction and the recognition and enforcement of judgments in civil and commercial matters, compared to the previously applicable Regulation No. 44/2001 – in particular those which perform a further integrative function
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Ο Κανονισμός 1215/2012 αποτελεί αναθεώρηση του Κανονισμού 44/2001, δεν απέχει ιδιαιτέρως από εκείνον στα θέματα διεθνούς δικαιοδοσίας, αλλά τροποποιεί σε μεγάλο βαθμό το μέρος της εκτέλεσης των αποφάσεων. Καινοτομεί με την κατάργηση της διαδικασίας κήρυξης της εκτελεστότητας (exequatur) και την ενίσχυση της δικονομικής αυτονομίας με αλλαγές ως προς τον αποκλεισμό της διαιτησίας από το πεδίο εφαρμογής του και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των συμφωνιών παρέκτασης. Στην παρούσα εργασία γίνεται απόπειρα να παρουσιασθούν οι διαφορές των δύο Κανονισμών με έμφαση σε εκείνες που προωθούν περαιτέρω το ενοποιητικό στοιχείο του νέου Κανονισμού, ενώ συνεκτιμάται και η νομολογία του Δικαστηρίου προκειμένου να επισημανθεί η συμβολή της στη διαμόρφωση των τροποποιήσεων που επέφερε ο νέος Κανονισμός. Η νομική ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι μία διαρκής διαδικασία και ο Κανονισμός 1215/2012 αποτελεί σημείο αναφοράς για τον ευρωπαίο νομοθέτη και εφαρμοστή του ευρωπαϊκού δικαίου.
Abstract:
Regulation No. 1215/2012 is a revision of Regulation No. 44/2001. It does not make great differences in the field of jurisdiction, but it modifies the field of the enforcement of judgments. Some of its innovations are the abolition of the exequatur procedure and the strengthening of procedural autonomy excluding the arbitration from its scope as well as the strengthening of the effectiveness of choice-of-court agreements. In this postgraduate thesis an attempt is made to present the differences between the two Regulations giving emphasis on those that further promote the unifying element of the new Regulation. The jurisprudence of the Court is also taken into consideration in order to indicate its contribution to the formulation of the amendments made by the new Regulation. The European legal integration is an ongoing process and Regulation No. 1215/2012 is a benchmark for the European legislator and practitioner of European law.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Οικονομικό, Χρηματοοικονομικό και Τραπεζικό Δίκαιο, 2016
