Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Η Ανοιχτή Μέθοδος Συντονισμού και οι παραλλαγές της μεθόδου: η εφαρμογή στο πεδίο της εκπαιδευτικής πολιτικής
Τίτλος:The Open Method of Coordination and its variations: the implementation of the OMC in the area of european educational policy
Κύρια Υπευθυνότητα:Μουστάκη, Ελισάβετ
Επιβλέπων:Χρυσοχόου, Δημήτρης Ν., 1970-
Θέματα:
Keywords:ΕΕ, Ανοιχτή Μέθοδος Συντονισμού (ΑΜΣ), Στρατηγική της Λισαβόνας, εργαλείο πολιτικής, παραλλαγές, νέα μέσα διακυβέρνησης, ευρωπαΪκή εκπαιδευτική πολιτική
EU, Open Method of Coordination (OMC), Lisbon Strategy, policy instrument, new governance instrument, better governance, European educational policy
Ημερομηνία Έκδοσης:2015
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας, έγινε μία προσπάθεια να σκιαγραφηθούν οι πτυχές της ΑΜΣ, του νέου εργαλείου πολιτικής που αναδύθηκε παράλληλα με την ΣτΛ, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί σε παράπλευρους τομείς, για την διαμόρφωση και την υλοποίηση της πολιτικής διαδικασίας, στα πλαίσια της επίτευξης του κεκηρυγμένου στόχου της Λισαβόνας, να καταστεί η Ευρώπη «η πιο ανταγωνιστική και δυναμική, βασισμένη στη γνώση οικονομία στον κόσμο». Η επόμενη μέρα του Συμβουλίου της Λισαβόνας, θέτει την ΑΜΣ, σε εφαρμογή, χωρίς ωστόσο να αποτελεί μία νέα έμπνευση ή καινουργια εφεύρεση, μιας και ο συντονισμός παραδοσιακά αποτέλεσε και αποτελεί εργαλείο της Ένωσης, στην προσπάθεια υλοποίησης κοινοτικών και ενωσιακών πολιτικών. Η ΑΜΣ με τη Λισαβόνα, συστηματοποιείται και για πρώτη φορά αποκτά διαρθρωτική δομή και εργαλεία, ενώ το έτος 2000, αποτελεί ορόσημο για την αφετηρία της μεθόδου, η οποία εδώ και δεκαπέντε συναπτά έτη, βρίσκεται στην ατζέντα υλοποίησης των επί μέρους πολιτικών για την ΕΕ. Η Λισαβόνα λοιπόν, κατέστη η αφετηρία και καθιέρωσε την ΑΜΣ, ως κύριο εργαλείο υλοποίησης των φιλόδοξων στόχων της, ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσε και σημείο έναρξης για την μελέτη του εργαλείου, ως προς τις δομές του, ως προς την μεθοδολογία του και ως προς την πορεία των εργασιών μέχρι την εφαρμογή του, καταστάσεις που όπως καταδεικνύει η εμπειρική μελέτη του, διαφέρουν ανά τομέα πολιτικής, αναδεικνύοντας επί μέρους παραλλαγές ακόμα και επί μέρους μεθόδους, θα μπορούσε κάνείς να παρατηρήσει. Ωστόσο, μια μελέτη της ΑΜΣ καθαρά ως εργαλείο πολιτικής, ακόμα και με τις παραλλαγές της, δεν κρίνεται απόλυτα επαρκής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνεται γύρω από την ανάδειξη της ΑΜΣ, ως νέο μέσο διακυβέρνησης, κάτι στο οποίο συνέβαλλε τόσο ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της και τα τεχνικά γνωρίσματά της, όσο και η διευρυμένη ανάγκη για μία «καλύτερη διακυβέρνηση» στην ΕΕ, απάντηση στις ισχύουσες τότε συνθήκες και ιστορικές συγκυρίες. Τέλος, προκειμένου να αποσαφηνισθούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα μεθοδολογικά εγαλεία της διαδικασίας, εξετάσθηκε η πρακτική εφαρμογή της στην εκπαιδευτική πολιτική, από το εναρκτήριο πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2010» έως το διάδοχο και τρέχον πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2020», αλλά και οι διαφορές της εφαρμογής σε επί μέρους τομείς πολιτικής.
Abstract:This paper made an attempt to outline the aspects of the OMC, the new policy instrument emerged with the Lisbon Strategy, in the political process formulation and implementation, in order to achieve the Lisbon objective, making Europe "the most competitive and dynamic knowledge-based economy in the world". The next day of the Lisbon Council, puts the OMC in place. Although it is not a new inspiration or a brand new invention, since the traditional coordination was also a Union instrument for the implementation of Community and EU policies. The OMC in Lisbon is systematized and first acquires structure and tools. The 2000s marks the beginning of the process which for the next fifteen consecutive years, is in the implementation agenda of a big, EU policies variety. The starting point, Lisbon, established the OMC as a key to implement its ambitious goals. Meanwhile Lisbon Strategy became the starting point for the design of the tool, in a full structure terms. As shown by empirical study, the OMC, differ by policy area, showing individual variations. Even individual methods could be observed. However, a study of OMC as a policy instrument, even with its variations, it seems not enough. A particular interest is concentrated around the emergence of the OMC, as a new governance instrument, an answer in the expanded need for a "better governance" in the EU, due to the current conditions and historical circumstances. Finally in order to clarify as much as possible the methology process, this paper examined the practical implementation of the EU education policy since the “Education and Training 2010” programme and its transition to the current “Education and Training 2020”, and spotted the differences of the OMC application in specific policy sectors.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Πολιτική, 2015
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 78-88
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
12PMS_DIE_EUR_SPO_MoustakiEl.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο