Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει εάν συγκεκριμένοι παράγοντες επηρεάζουν τη διαδικασία της αυτό-συγχώρεσης σε άτομα τα οποία έχουν απατήσει το σύντροφό τους, καθώς και το εάν η αυτο – συγχώρεση και σχεσιακοί παράγοντες επηρεάζουν τις αντιδράσεις τους απέναντι στην κύρια σχέση τους. Εξετάστηκαν συγκεκριμένες μεταβλητές (ενοχή, ντροπή, υποκειμενική αντίληψη σοβαρότητας της πράξης, ναρκισσισμός, εσωτερικές-εξωτερικές αποδόσεις ευθύνης) ως παράγοντες αυτό-συγχώρεσης, η αυτό-συγχώρεση ως παράγοντας πρόθεσης επανάληψης της απιστίας στο μέλλον, καθώς και η αυτό-συγχώρεση και η σχεσιακή δέσμευση (ικανοποίηση, δέσμευση, επένδυση, εναλλακτικές επιλογές) ως παράγοντες επικοινωνιακών σχεσιακών αντιδράσεων. Για τον καθορισμό των αντιδράσεων ως προς την κύρια σχέση χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο βασισμένο στο μοντέλο εξόδου-εξωτερίκευσης-παραμέλησης-αφοσίωσης. Το δείγμα (Ν=133) αποτελείτο από άτομα τα οποία είχαν απατήσει το σύντροφό τους τα τελευταία 2 χρόνια. Για τις στατιστικές αναλύσεις ελήφθησαν υπόψη τα άτομα τα οποία είχαν μία σχέση στο παρόν (Ν=102). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η ενοχή και οι εσωτερικές αποδόσεις ευθύνης προέβλεπαν την αυτό-συγχώρεση, ενώ η αυτό-συγχώρεση σε αντίθεση με τις υποθέσεις της έρευνας δεν προέβλεπε την πρόθεση επανάληψης της απιστίας. Τέλος, η ελκυστικότητα των εναλλακτικών επιλογών προέβλεπε την έξοδο από τη σχέση και την παραμέληση του κύριου συντρόφου, ενώ καμία σχεσιακή μεταβλητή ούτε η αυτό-συγχώρεση δε σήμαινε την υιοθέτηση εποικοδομητικών για τη σχέση αντιδράσεων. Τα στοιχεία αυτά εμπλουτίζουν τη μελέτη στο -νέο ακόμη- ερευνητικό πεδίο της αυτο – συγχώρεσης, καθώς και σε αυτό της απιστίας από την εξίσου ενδιαφέρουσα πλευρά των άπιστων συντρόφων, η οποία εξετάζεται λιγότερα συχνά.
Abstract:
The purpose of this study was to examine whether certain factors affect the process of self-forgiveness to people who have cheated on their romantic dating partner, and whether self-forgiveness itself and relational factors influence their reactions to their primary relationship. First, we examined specific variables (feelings of guilt, shame, perceived severity of the offense, narcissism, responsibility attributions) as potential predictors of self-forgiveness process. Second, we examined if self-forgiveness could predict the intension of future cheating and third, if self-forgiveness and relational factors (satisfaction, commitment, quality alternatives, and investment) could predict certain communicative relational reactions. To determine the content of reactions to the primary relationship, we used a questionnaire based on the Exit- Voice – Loyalty – Neglect model. The sample (Ν=133) consisted of individuals who have cheated on their romantic partner during the last two years. Only participants who had a romantic relationship in the present (N=102) were considered for the statistical analyzes. According to the results, feelings of guilt and internal responsibility attributions were significant predictors of the self-forgiveness process, whereas self-forgiveness did not predict the intension of future infidelity. Lastly, the attractiveness of alternatives predicted the choice of leaving the primary relationship (exit) and the neglect of the primary partner; no relational variable nor self-forgiveness did not predict the adoption of a constructive relational reaction, as loyalty or voice. This paper enriches the research field of self-forgiveness as also the research field of infidelity and tries to understand the psychology of cheaters, whose aspect is examined less frequently.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Ψυχολογίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Ταυτότητα και Διαπροσωπικές Σχέσεις, 2016
