Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το δικαίωμα της ακροάσεως έλκει την καταγωγή του από το δικαίωμα της υπερασπίσεως των διοικούμενων ενώπιον των διοικητικών αρχών και αποτελεί ένα θεμελιώδες δικαίωμα της έννομής τάξης μας. Το γεγονός αυτό προκύπτει και από την κατοχύρωση του στο άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος του 1975. Η ανεπιφύλακτη συνταγματική του κατοχύρωση, η οποία απετέλεσε παγκόσμια πρωτοτυπία, οδήγησε στη διατύπωση διαφόρων απόψεων, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε νομολογιακό επίπεδο για την ορθή ερμηνεία του πεδίου εφαρμογής του. Με την παρούσα διπλωματική εργασία θα γίνει προσπάθεια να αναλυθεί το εν λόγω δικαίωμα, τόσο στο πλαίσιο της θεωρίας, όσο και της νομολογίας, με ιδιαίτερη έμφαση στην τελευταία. Το πρώτο κεφάλαιο επικεντρώνεται στη θεωρητική ανάλυση του δικαιώματος. Αρχικά, θα επιχειρηθεί μια ιστορική αναδρομή και στη συνέχεια θα εξεταστούν τα συνταγματικά του θεμέλια. Έπειτα, θα προχωρήσουμε σε μια διεξοδική ανάλυση της διάταξης του άρθρου 20 παρ. 2 Σ και των διατάξεων του άρθρου 6 ΚΔΔιαδ, όπου κατοχυρώνεται το συγκεκριμένο δικαίωμα. Εν συνεχεία, παρουσιάζονται τα δικαιώματα που είναι στενά συνδεδεμένα με αυτό και κατ’ ουσίαν το ολοκληρώνουν. Τέλος, θα γίνει αναφορά στην προστασία του, τόσο στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και στο πλαίσιο της ΕΣΔΑ. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα επιχειρηθεί μια νομολογιακή επισκόπηση της πορείας του δικαιώματος. Αναλυτικότερα, κατ’ αρχήν θα γίνει αναφορά στην γενικότερη τάση περιορισμού του μέσα από τη νομολογία του ΣτΕ. Έπειτα, θα αναλυθεί το ζήτημα της εφαρμογής του ανάλογα με τη φύση της πράξεως που έχουμε απέναντι μας και στη συνέχεια, θα περάσουμε σε μια αναλυτική παρουσίαση των προϋποθέσεων εφαρμογής του. Επιπροσθέτως, θα αντιμετωπιστεί το ζήτημα της σύγκρουσης και στάθμισης του με την αρχή της διοικητικής αποτελεσματικότητας, αλλά και ο περιορισμός του για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Ακόμη, θα εξετάσουμε ορισμένες ειδικότερες περιπτώσεις εφαρμογής του στο πλαίσιο φορολογικών και κοινωνικοασφαλιστικών διαφορών, αλλά και σε υποθέσεις αλλοδαπών. Κλείνοντας, θα γίνει αναφορά στη νομική κατασκευή της αλυσιτέλειας σε σχέση με το δικαίωμα της ακροάσεως, αλλά και στο ζήτημα του αυτεπάγγελτου δικαστικού ελέγχου της τήρησης του δικαιώματος. Τέλος, θα παρατεθούν τα γενικά συμπεράσματα.
Abstract:
The right to be heard originates from the right of defense of individuals before the administrative authorities and constitutes a fundamental right of our legal system. This arises from its consolidation in the article 20 para 2 of the Constitution of 1975. Its unconditional constitutional guarantee, which was a world novelty, led to the formulation of various opinions, both theoretical as well as at the level of jurisprudence for the proper interpretation of its scope. In this thesis an attempt will be made in order to analyze the right to a prior hearing, both in the theory and case law, with particular emphasis on the latter. The first chapter focuses on the theoretical analysis of the right. Initially, a reference to the history of the right will be attempted and then we will examine its constitutional foundations. Then, we will proceed to a thorough analysis of the article 20 paragraph 2 of the Constitution and of the provisions of the article 6 of the administrative procedure code, where the right is enshrined. Τhen, the rights that are closely related to the right of hearing and actually complete it will be presented. Finally, a reference will be made to the guarantee of the right, both in European Union law, and in the context of the ECHR. In the second chapter a jurisprudential overview of the right of hearing will be attempted. At first, the general tendency of the jurisprudence of the Council of State to limit the ambit of the right will be presented. Afterwards, we will analyze the application of the right depending on the nature of the administrative act and then we will move on to a detailed presentation of the conditions for the application of the right. Additionally, the subject of the conflict and the balance between the right of hearing and the principle of administrative efficiency will be examined. Furthermore, the limitation of the right because of reasons related to the public interest will be analyzed. We will also look at some specific cases of the application of the right in the context of tax and social security differences, but also in cases of foreign persons. Finally, a reference will be made to the legal structure of ineffectiveness in relation to the right to be heard, and the possibility for the Court to raise the matter of the implementation of the right of its own motion. Lastly, the general conclusions will be cited.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Νομικός Πολιτισμός : Δημόσιο και Ιδιωτικό Δίκαιο, 2016
