Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Ο θάνατος και η φωτογραφία συνδέθηκαν ιστορικά κατά τη βικτωριανή εποχή μέσω της πρακτικής της μεταθανάτιας φωτογραφίας που επεκτάθηκε σε όλες τις κοινωνικές τάξεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική. Η μεταθανάτια φωτογραφία ήταν συχνά ο μόνος τρόπος που είχε μια οικογένεια για να θυμάται τη μορφή του προσφιλούς νεκρού. Η βελτίωση των συνθηκών ζωής, η ιατρική πρόοδος και η ανάπτυξη της τεχνολογίας ανέκοψαν την πρακτική της μεταθανάτιας φωτογραφίας που ατόνησε. Στη σύγχρονη εποχή ο θάνατος απωθήθηκε σε ταμπού και η φωτογραφική απεικόνισή του θεωρήθηκε νοσηρή, ασεβής και αντιδεοντολογική. Παρόλα αυτά ορισμένοι καλλιτέχνες φωτογραφίζουν νεκρούς, θύματα βίαιων θανάτων στην πλειονότητά τους, ώστε οι φωτογραφίες τους να καταναλωθούν ως αισθητικό γεγονός. Στην παρούσα διπλωματική εργασία θα επιχειρήσω να συγκρίνω τις δύο πρακτικές με στόχο να αναδειχθούν οι ρήξεις, η ασυνέχεια ή και οι ομοιότητες ανάμεσα σε αυτές τις πρακτικές του οράν και τη σύνδεσή τους με τις ευρύτερες κοινωνικές πρακτικές και τις στάσεις απέναντι στο θάνατο.
Abstract:
Death and photography became historically intertwined in the Victorian era through the practice of post-mortem photography. The practice extended to all social classes, both in Europe and America. Postmortem photography was often the only way a family had, to remember the form of the beloved dead. The improvement of living conditions, medical progress and the development of technology in general halted the practice of post-mortem photography, which languished. In modern times death associated with the elderly, became a taboo subject and its photographic representation was considered unhealthy, disrespectful and unethical. However, some artists still photograph the dead, victims of violent deaths in their majority, aiming for their photos to be consumed as an aesthetic event (fact). In this thesis I will attempt to compare the two practices in order to highlight ruptures, discontinuities or similarities between these practices of seeing and their connection to the broader social practices and attitudes toward death.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, ΠΜΣ "Πολιτιστική Διαχείριση", 2016
