Η ουδετερότητα της ΕΕ (αρ.345 ΣΛΕΕ) για το καθεστώς υπηρεσιών ύδρευσης και η πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών
Τίτλος:
The neutrality of the EU (art. 345 TFEU) for the status of water services and European citizens' initiative
Κύρια Υπευθυνότητα:
Τασιόπουλος, Σταύρος Δ.
Επιβλέπων:
Τσάλτας, Γρηγόρης Ι., 1950-
Θέματα:
Keywords:
Νερό, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Δημόσιες Υπηρεσίες, Ευρωπαϊκή Ένωση, Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών, Υπηρεσίες Ύδρευσης, άρθρο 345 ΣΛΕΕ, ΟΗΕ, ιδιωτικοποίηση Water, Human Rights, Public Services, European Union, European Citizens' Initiative, Water Services, article 345 TFEU, UN, Privatization
Ημερομηνία Έκδοσης:
2015
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το θέμα της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης έχει πολλαπλές οικονομικές, πολιτικές, και κοινωνικές παραμέτρους και αποτελεί κορυφαίας σημασίας ζήτημα μιας και το νερό είναι θεμελιώδης συνθήκη για την ανθρώπινη ζωή. Η αναγνώρισή του από τον ΟΗΕ το 2010, ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που βρίσκεται στον πυρήνα του δικαιώματος στη ζωή και της αξίας του ανθρώπου, αποτέλεσε ένα συλλογικό βήμα εξέλιξης της ανθρωπότητας. Στο πεδίο της ΕΕ αναγνωρίζεται η σημασία αυτή και η βάση αυτής της αναγνώρισης βρίσκεται στο άρθρο 345 της ΣΛΕΕ και στο άρθρο 14 της ΣΛΕΕ και στο Παράρτημα αρ. 26. Όμως η ΕΕ μέσω της τήρησης ουδετερότητας ως προς το καθεστώς των υπηρεσιών ύδρευσης, κινείται σε ένα πλαίσιο προτροπής και έμμεσης δέσμευσης μιας και παρόλο που και η Οδηγία – Πλαίσιο για τα ύδατα, 2000/60/ΕΚ, αναγνωρίζει το νερό ως αγαθό και όχι ως εμπόρευμα, δεν προχωράει σε ευθεία αναγνώριση και νομοθετική ρύθμιση. Η Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών για το νερό, ήταν ξεκάθαρη, “Η ύδρευση και η αποχέτευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα! Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα!”και ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει δράση που θα περιλαμβάνει και την θεσμική – νομοθετική κατοχύρωση του δικαιώματος και να απαιτήσει την παροχή δια μέσω δημόσιων επιχειρήσεων. Περαιτέρω η Ελλάδα καλείται να προχωρήσει προασπίζοντας το δικαίωμα στο νερό, βασιζόμενη στην απόφαση 1906/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ καθίσταται χρήσιμη και η διερεύνηση της ενδεχόμενης απένταξης από το Σχέδιο των Ιδιωτικοποιήσεων, της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Η εμπέδωση του δικαιώματος στο νερό περνά μέσα από τη θεσμική κατοχύρωσή του, όπως αναδεικνύει και ο ΟΗΕ και η τάση της επαναδημοτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και όπως δείχνει η Συνταγματική Αναθεώρηση στην Ουρουγουάη.
Abstract:
The issue of provision of water services has multiple economic, political, and social parameters and an issue of paramount importance since water is a fundamental condition for human life. The recognition by the UN in 2010, as a fundamental human right that lies at the core of the right to life and human dignity, was a collaborative step in the evolution of humanity. At EU field recognized this importance and the basis of this recognition is found in Article 345 TFEU and Article 14 TFEU and Annex no. 26. But the EU by maintaining neutrality on the status of water services, moving in a framework for prompt and indirect engagement since and although the Directive - Framework for Water 2000/60 / EC recognizes water as a commodity and not as a commodity, does not proceed in a straight recognition and regulation. The European Citizens' Initiative for the water was clear, "The water and sanitation is a human right! Water is a public good, not a commodity! "And asked the European Commission to take action that will include institutional - to regulate the right to demand and supply through public companies. Furthermore, Greece is invited to proceed with defending the right to water, relies on the judgment 1906/2014 of the Council of State, and becomes useful to investigate the possible apentaxis the Plan of Privatization, EYDAP and EYATh. The establishment of the right to water passes through the institutional entrenchment of such highlights and the UN and the trend epanadimotikopoiisis of water services, and as indicated by the Constitutional Revision in Uruguay.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Περιβαλλοντική Διακυβέρνηση και Βιώσιμη Ανάπτυξη, 2015
