Εγκληματική οργάνωση, άρθρο 253Α ΚΠΔ, criminal organisation, article 253A of the Greek Penal Procedure Code
Ημερομηνία Έκδοσης:
2015
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το οργανωμένο έγκλημα συνιστά ένα διεθνές φαινόμενο, η αντιμετώπιση του οποίου απασχολεί κάθε σύγχρονη κοινωνία. Η υπερδιόγκωση του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος επηρεάζει αρνητικά την ειρήνη, την ανάπτυξη, τη δημοκρατία, τη χρηστή διακυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι διασυνδέσεις του οργανωμένου εγκλήματος με τη διαφθορά και την τρομοκρατία αποτελούν σημαντική απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια, ενώ οι οργανωμένες εγκληματικές ομάδες έχουν προσαρμοστεί στα νέα διεθνή δεδομένα της παγκοσμιοποίησης, της νέας τεχνολογίας, του διαδικτύου και των διεθνών τραπεζικών πρακτικών και συχνά αποκρύπτουν την παράνομη δραστηριότητα τους κάτω από νόμιμες δραστηριότητες. Πρόκειται για έναν ταυτόχρονα εσωτερικό και εξωτερικό κοινωνικό εχθρό, ο οποίος επιδίδεται αναντίρρητα στην διάβρωση των πολιτειακών και πολιτικών θεσμών και μεταλλάσσεται διαρκώς, προσαρμοζόμενος στις διάφορες ευκαιρίες για αποκόμιση κερδών, που παρουσιάζονται. Το οργανωμένο έγκλημα εξυπηρετεί τις ανάγκες του εκάστοτε πληθυσμού για παράνομα αγαθά και υπηρεσίες. Για την επίτευξη των εγκληματικών στόχων του, χρησιμοποιεί μεθόδους διαφθοράς και χρήση βίας προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιβίωση της οργάνωσης και να διευρυνθούν οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Προς αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των μεθόδων του οργανωμένου εγκλήματος και τη συστολή της δραστηριότητας του, σε επίπεδο νομοθετικής πρωτοβουλίας, εισάγονται οι επονομαζόμενες ειδικές ανακριτικές πράξεις, οι οποίες με την ανάπτυξη σύγχρονων ανακριτικών μεθόδων και τεχνικών μέσων, προσφέρονται για την πλήρη εξιχνίαση του οργανωμένου εγκλήματος. Από την άλλη πλευρά, η διεξαγωγή ειδικών ανακριτικών πράξεων δύναται να προσβάλλει ευθέως το στενό πυρήνα ενός κύκλου ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, τόσο των πολιτών όσο και των προσώπων που δύναται να χαρακτηριστούν με την ιδιότητα του κατηγορούμενου. Ειδικότερα στο Πρώτο Κεφάλαιο γίνεται μια αναλυτική περιγραφή των γενικών χαρακτηριστικών που φέρει το οργανωμένο έγκλημα και παραθέτονται αξιόλογες θεωρητικές προσεγγίσεις του κοινωνικού αυτού φαινόμενου. Εν συνεχεία, μνημονεύονται οι υφιστάμενες ομοιότητες και διαφορές του οργανωμένου εγκλήματος, σε σχέση με την τρομοκρατία και το οικονομικό έγκλημα, οι παράγοντες διεθνοποίησης του οργανωμένου εγκλήματος και η διεθνής και εγχώρια νομοθετική αντίδραση. Στο Δεύτερο Κεφάλαιο, γίνεται ενδελεχής αναφορά στα στοιχεία που συγκροτούν την έννοια των ειδικών ανακριτικών πράξεων, στις γενικές και ειδικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη διεξαγωγή τους, καθώς επίσης και στα είδη των ανακριτικών πράξεων αυτών που έχουν κατοχυρωθεί από τον Έλληνα νομοθέτη. Επιπροσθέτως, αναφέρονται οι κίνδυνοι που απειλούν την κοινωνία και το άτομο κατά τη χρήση των ειδικών αυτών πράξεων. Τέλος, στο Τρίτο Κεφάλαιο αναπτύσσονται παραδείγματα διεθνούς και ελληνικής νομολογίας, που αφορούν τη διενέργεια των ειδικών ανακριτικών πράξεων στα πλαίσια αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος και άλλων εξαιρετικά επαχθών αξιόποινων πράξεων.
Abstract:
Organized crime is an international phenomenon, the treatment of which employs every modern society. The hyperinflation of transnational organized crime negatively affects the peace, development, democracy, good governance and human rights. The links between organized crime and corruption and terrorism pose a significant threat to global security, and organized crime groups have adapted to the new international situation of globalization, new technology, the internet and international banking practices and frequently hides the illegal activity under their legitimate activities. Organized crime is a both internal and external social enemy, who served undeniably the erosion of state and political institutions and mutates constantly, adapting to various opportunities for profit taking that presented. Organized crime serves the needs of the population for illegal goods and services. To achieve its criminal objectives, it uses methods of corruption and violence in order to ensure the survival of the organization and to expand its business. To tackle organized crime methods and to contract its activity, in level of legislative initiative, special investigative techniques are introduced, which with the development of modern investigative methods and technical means, are available for the complete investigation of organized crime. On the other hand, conducting special investigative techniques may be directly attacks to the core of a narrow circle of individual rights and freedoms of both citizens and persons who may be classified as an accused. In the present paper, in Chapter One, there is a detailed description of the general characteristics that bring organized crime and forth remarkable theoretical approaches to this social phenomenon. It then referred to the existing similarities and differences of organized crime in relation to terrorism and financial crime, the internationalization factors of organized crime and the international and domestic legislative reaction. In Chapter Two, there is a thorough reference to the component elements of the concept of special investigative techniques, the general and specific requirements for their conduct, as well as the types of investigations of those who have been sanctioned by the Greek legislature. In addition, risks are listed, that threaten society and the individual in the use of these special techniques. Finally, in Chapter Three, there is a detailed presentation of examples, of international and Greek case law which refer to the conduct of special investigative techniques in order to tackle organized crime and other criminal offenses, extremely burdensome.
