Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Ο κινηματογράφος πριν αναδυθεί ως τέχνη ήταν ήδη ένα κοινωνικό φαινόμενο μας λέει ο Ραφαηλίδης. Είναι, δηλαδή ένα πολιτισμικό προϊόν στο οποίο εδράζονται και αποτυπώνονται οι αξίες, οι ανησυχίες, οι φόβοι αλλά και τα όνειρα μίας κοινωνίας. Είναι ακόμη, όπως θα μας πει ο Μπουνιουέλ ''ένα υπέροχο και επικίνδυνο όπλο'', μέσω του οποίου μπορούμε να ασκήσουμε κριτική αλλά και ταυτόχρονα να επιδιώξουμε μία πιο δίκαιη και ελεύθερη κοινωνική και πολιτική ζωή. Υπό αυτό το πρίσμα θα εξετάσουμε στην παρούσα εργασία τις κοινωνικές αναπαραστάσεις του ξένου στον ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 90' και του 00', όπως αυτές αναδεικνύονται μέσω τεσσάρων ταινιών που επιλέξαμε, δύο από την δεκαετία του 90' και δύο από την δεκαετία του 00'. Αυτό θα το πετύχουμε μέσω της ανάλυσης περιεχομένου των ταινιών μας. Θα προσπαθήσουμε με άλλα λόγια να αφουγκραστούμε τον παλμό μίας κοινωνίας που αλλάζει, της ελληνικής, εξαιτίας της άφιξης εντός των συνόρων της ανθρώπων, εθνικά και θρησκευτικά, πολλές φορές, διαφορετικών. Να εξετάσουμε τις κυρίαρχες απόψεις για αυτούς τους ανθρώπους αλλά και να εντοπίσουμε πολιτικές διαχείρισης τους. Θα διερευνήσουμε, τους τρόπους με τους οποίους παράγεται η διαφορετικότητα στο όριο των κοινωνικών και φαντασιακών σχέσεων και θα αναδείξουμε την πολιτική διάσταση αυτής της δημιουργίας. Τέλος, επικαλούμενοι τον Αγκάμπεν να προτείνουμε μία κατεύθυνση διαφορετικής θεώρησης των μεταναστών και προσφύγων μέσω της ανανέωσης των πολιτικών κατηγοριών μας.
Abstract:
Cinema has been a mass social phenomenon before starting to be considered a form of art" as Vasilis Rafailides noted. Consequently, it is a cultural product to which the values, anxieties, fears, and dreams of society, are reflected and based upon. It still is -as Bunuel quotes- "a magnificent and dangerous weapon" whereby we may pursue criticism, and at the same time, strive for a more just and free sociopolitical life. Under this approach, in the present study, we will examine the social representations of foreign to Greek cinema in the 90's and 00's as featured via four films we have chosen; two from each decade. We shall accomplish this by using content analysis in our movies. In other words, we will try to feel the Greek society's pulse while it changes due to the arrival, of often various ethnic populations and diverse religious groups, within its borders. To examine the main viewpoints of these populations, and also detect management policies for them. We shall look into the ways under which the diversity is formed at the limit of social and imaginary relations, plus we will point out the political dimension in this formation. And finally -quoting Agamben- suggest a direction of a different approach towards immigrants/refugees, by revising our political categories.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνιολογία", κατεύθυνση Κοινωνικός Αποκλεισμός και Μειονότητες, 2019
