Νεαρές εμπλεκόμενες σε κυκλώματα πορνείας: παραβάτιδες ή θύματα; Τρόποι και κριτήρια χαρακτηρισμού τους από τον επίσημο κοινωνικό και ποινικό έλεγχο
Τίτλος:
Young women envolved in prostitution's networks: delinquents or victims? Means and criteria of their characterization by the official social and penal control
Κύρια Υπευθυνότητα:
Γιαννακού, Γεωργία Ν.
Επιβλέπων:
Λάζος, Γρηγόρης, 1954-
Θέματα:
Keywords:
Πορνεία, θύμα, παραβάτιδα, επίσημος κοινωνικός έλεγχος, ποινικός έλεγχος prostitution, victim, delinquent, official social control, penal control.
Ημερομηνία Έκδοσης:
2015
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η εκπόρνευση γυναικών, είτε υπό την εκούσια εμπλοκή τους, είτε υπό την εξαναγκαστική, συνιστά διαχρονικό φαινόμενο, το οποίο ρυθμίζεται από την εκάστοτε κοινωνία, τόσο μέσω της επίσημης, όσο και μέσω της άτυπης κοινωνικής αντίδρασης της. Κατά την εποχή της κυριαρχίας της εξαναγκαστικής πορνείας, έναντι της εθελούσιας, για πρώτη φορά δημόσιες συζητήσεις αναπτύχθηκαν μεταξύ υπερμάχων της εξάλειψης της πορνείας από τη μια πλευρά και υποστηρικτών των δικαιωμάτων των εκδιδομένων από την άλλη, οδηγώντας σε πόλωση. Σήμερα η πόλωση αυτή μεταξύ της μιας και της άλλης πορνείας αντικατοπτρίζεται στον ποινικό της έλεγχο, ο οποίος ρυθμίζει την πορνεία της εκούσιας εκδιδομένης μέσω του εκάστοτε εθνικού νομοθετικού καθεστώτος, ενώ αναγνωρίζει μέσω εθνικών και υπερεθνικών νομικών κειμένων την εμπλεκόμενη γυναίκα στην εξαναγκαστική πορνεία (sex trafficking) ως θύμα εγκλήματος. Προβλέπονται έτσι μέριμνες για τα θύματα σωματεμπορίας, αλλά ουδεμία για την ασφάλεια και τα δικαιώματα των εκουσίως εκδιδομένων. Ωστόσο, επί του πρακτέου οι μέριμνες αυτές δεν εφαρμόζονται ικανοποιητικά, αγνοούνται ή και παραλείπονται, με συνέπεια τη θυματοποίηση των γυναικών διαμέσου της ποινικής διαδικασίας. Επιπλέον, η “διχοτόμηση” της μιας από την άλλη πορνεία “διαπερνά” σε μεγάλο βαθμό και τους φορείς του επίσημου κοινωνικού ελέγχου, των οποίων λανθάνει της προσοχής η περίπτωση της παραβάτιδας που έχει παράλληλα θυματοποιηθεί από τα δίκτυα σωματεμπορίας, με συνέπεια να μην ταυτοποιείται από τις Αρχές ως θύμα. Ακόμα όμως και όταν αναγνωρισθεί “επιτυχώς” η εκδιδομένη ως θύμα σωματεμπορίας, τυγχάνει συχνά αντιμετώπισης ωσάν είναι παραβάτιδα. Η βασική διαφοροποίηση εντέλει μεταξύ εκούσιας και εξαναγκαζόμενης εκδιδομένης έγκειται στην απόδοση του ενός ή του άλλου χαρακτηρισμού από τον επίσημο κοινωνικό έλεγχο, καταδεικνύοντας έτσι την κοινωνική κατασκευή της πορνείας υπό αυτό το δίπολο. Έτσι κρίνεται απολύτως αναγκαία η αντιμετώπιση της πορνείας ως σύνολο, τόσο κατά την άσκηση του επίσημου κοινωνικού, όσο και ποινικού ελέγχου.
Abstract:
The prostitution of women, either as voluntary engagement, or as a forced one, is a timeless phenomenon, which is set by each society, both through formal and informal social reaction. During the season of the domination of forced prostitution, against voluntary one, first debates were raised by advocates of prostitution’s elimination on the one hand, and the promoters of the prostitution’s rights on the other hand, with the consequence of the polarization. Nowadays, this polarization between these two “forms” of prostitution is reflected in the penal control, which regulates the voluntary one through the national legislative regimes, and recognizes those women who were engaged in forced prostitution through national and supranational legal frameworks as crime victims. In this context, special concerns are provided to the victims of sex trafficking but no safety for the protection and the rights of prostitutes. However, these concerns actually are not implemented satisfactorily or are passed over, which results in the victimization of women through criminal process. Moreover, the separation of these two “forms” of prostitution penetrates “extensively” the institutions of official social control, which they ignore those cases of delinquents women, who at the same time have been victimized by sex trafficking networks and thus are not identified by authorities as victims. Even if a sex worker has been recognized “successfully” as a trafficked person, it is very common to be treated as a delinquent one. The key of the diversification between voluntary and forced prostitution consists in rendering the one or the other characterization by the official social control, indicating the social construction of prostitution, under this dipole. Thus, the confrontation of prostitution as a unity, both by official social and criminal control is considered as a “must”.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ “Η Σύγχρονη Εγκληματικότητα και η Αντιμετώπισή της”, 2015
