Το δικαίωμα αποτελεσματικού ενδίκου μέσου στο θεσμό της Ευρωπαϊκής Εντολής Έρευνας
Τίτλος:
The right to an effective legal remedy in the institution of the European Investigation Order
Κύρια Υπευθυνότητα:
Κυθραιώτη, Ζαχαρένια Σ.
Επιβλέπων:
Τσόλκα, Όλγα Β.
Θέματα:
Keywords:
Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας, αποτελεσματικά ένδικα μέσα, αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, θεμελιώδη δικαιώματα European Investigation Order, effective legal remedies, principle of mutual recognition, fundamental rights
Ημερομηνία Έκδοσης:
2023
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η Ευρωπαϊκή Εντολής Έρευνας (ΕΕΕ) θεσπίστηκε με την Οδηγία 2014/41/ΕΕ και ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το Ν. 4489/2017. Πρόκειται για ένα νέο και ενιαίο νομοθετικό εργαλείο στο τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις εντός του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, με το οποίο αντικαταστάθηκε το προϊσχύσαν υπερβολικά κατακερματισμένο και περίπλοκο νομικό πλαίσιο συγκέντρωσης και διαβίβασης αποδεικτικών στοιχείων σε υποθέσεις με διασυνοριακή διάσταση. Η ΕΕΕ βασίζεται στην αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης δικαστικών αποφάσεων και διαταγών και στο μαχητό τεκμήριο σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και θεμελιωδών νομικών αρχών του δικαίου της Ένωσης. Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί το δικαίωμα αποτελεσματικού ενδίκου μέσου στο θεσμό της ΕΕΕ. Κατ’ αρχάς, παρουσιάζεται συνοπτικά η εξέλιξη του νομικού πλαισίου στο τομέα της διασυνοριακής απόδειξης, παράλληλα με τις εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο, μέχρι την έκδοση της Οδηγίας, καθώς επίσης και τα γενικά χαρακτηριστικά της ΕΕΕ, προκειμένου να αναδειχθεί η αναγκαιότητας θέσπισης και η λειτουργία του νέου θεσμού. Εν συνεχεία, γίνεται ανάλυση των επιμέρους διατάξεων του άρθρου 14 της Οδηγίας σχετικά με τα ένδικα μέσα και προσεγγίζονται ερμηνευτικά και πρακτικά ζητήματα που ανακύπτουν. Ακολούθως, εξετάζεται το δικαίωμα άσκησης ενδίκου μέσου της Οδηγίας υπό το πρίσμα των άρθρων 47 του ΧΘΔΕΕ και 13 της ΕΣΔΑ, με αναφορά στη σχετική νομολογία του ΔΕΕ και του ΕΔΔΑ. Περαιτέρω, αναλύεται η ερμηνεία του ΔΕΕ επί του άρθρου 14 της Οδηγίας στις αποφάσεις Gavanozov I και II και ο αντίκτυπος αυτών στον ενωσιακό χώρο. Ακολούθως, επισημαίνονται οι ελλείψεις της Οδηγίας σχετικά με τα ένδικα μέσα και παρουσιάζονται προτάσεις βελτίωσης του νομικού πλαισίου των ενδίκων μέσων. Τέλος, η ανάπτυξη της εν λόγω προβληματικής ολοκληρώνεται με την ανάλυση των επιμέρους διατάξεων του άρθρου 16 του Ν. 4489/2017 σχετικά με τα ένδικα μέσα και την προσέγγιση του υφιστάμενου νομοθετικού κενού της εθνικής μας νομοθεσίας.
Abstract:
The European Investigation Order (EIO) was established by Directive 2014/41/EU and has been transposed in the Greek legislation by Law No. 4489/2017. It is a new, single and comprehensive legal instrument in the field of judicial cooperation in criminal matters within the area of freedom, security and justice, which replaced the preexisting too fragmented and complicated framework for gathering and transferring criminal evidence in cases with a cross-border dimension. The EIO is based on the principle of mutual recognition of judgments and judicial decisions and on the rebuttable presumption of respect for the fundamental rights and fundamental legal principles of Union law. The subject of this diploma thesis is the right to an effective legal remedy in the institution of the EIO. Firstly, the evolution of the legal framework in the field of cross-border evidence is briefly presented, in parallel with the evolutions in the European area, until the adoption of the Directive, as well as the main characteristics of the EIO, in order to highlight the necessity of the introduction and the operation of the new institution. Subsequently, the individual provisions of Article 14 of the Directive concerning legal remedies are analysed and interpretative and practical issues that arise are approached. Then follows a study of the right of legal remedy of the Directive in the light of Article 47 of the EU Charter of Fundamental Rights and Article 13 of the ECHR, with reference to the relevant case law of the CJEU and the ECtHR. Furthermore, the interpretation of the CJEU on Article 14 of the Directive in the Gavanozov I and II judgments and their impact on the Union area are analysed. Then, the shortcomings of the Directive regarding legal remedies are highlighted and proposals for improving the legal framework for legal remedies are presented. Finally, the development of this issue is completed by analyzing the individual provisions of Article 16 of Law No. 4489/2017 on legal remedies and approaching the existing legislative gap in our national legislation.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο και Πολιτική, 2023
