Προβολή στοιχείων εγγραφής Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας 
Μεταπτυχιακές εργασίες
| | | Τίτλος: | | Υποκείμενο: ένα κατοπτρικό φιλοσοφικό ερώτημα | | Τίτλος: | | Subject: a mirror question into the philosophy | | Κύρια Υπευθυνότητα: | | Γαστεράτος, Κίμωνας Γ. | | Επιβλέπων: | | Φουρτούνης, Γιώργος | | Θέματα: | | | | Keywords: | | Υποκείμενο, Λακάν, Αλτουσέρ, Φουκώ, Σπινόζα, cogito, ανθρωπισμός, αντί-ανθρωπισμός, ενδεχομενικότητα, αντίσταση, τελεολογία, φιλοσοφία του κενού, ψυχανάλυση, φιλοσοφία, κυβερνολογική, ιδεολογία, στάδιο του καθρέφτη, μικρό αντικείμενο α.
Subject, Lacan, Althusser, Foucault, Spinoza, cogito, humanism, anti-humanism, contingency, resistance, teleology, philosophy of the void, psychoanalysis, philosophy, gouvernementalité, ideology, mirror stage, small object a.
| | Ημερομηνία Έκδοσης: | | 2024
| | Εκδότης: | | Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών | | Περίληψη: | | H έννοια του υποκειμένου, με τις πολλαπλές παραλλαγές και διαπραγματεύσεις της σε διαφορετικά συστήματα σκέψης κατέχει κεντρική θέση στο λόγο της φιλοσοφίας και των επιστημών του ανθρώπου. Από την κλασσική αρχαιότητα, στη νεότερη και σύγχρονη σκέψη το υποκείμενο είναι έννοια πανταχού παρούσα και μάλιστα ως οργανώτρια του ίδιου του εγχειρήματος της σκέψης. Το καρτεσιανό cogito ως αρχετυπική μορφή υποκειμένου στη νεότερη και σύγχρονη σκέψη αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η παρούσα μελέτη αποπειράται να χαρτογραφήσει έναν ετερογενή και αχανή «χώρο» δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη φιλοσοφική συζήτηση που διεξήχθη στη Γαλλία μεταπολεμικά και συγκεκριμένα στη θεωρητική έκρηξη της δεκαετίας του ’60. Εντοπίζοντας το σημείο συνοχής των φιλοσοφικών συστημάτων σκέψης για το υποκείμενο σε μια ουμανιστική προκείμενη ως σύλληψη, μέθοδο και προοπτική προτείνουμε την εκ νέου ανάγνωση των Λακάν, Φουκώ και Αλτουσέρ αναδεικνύοντας τη θεωρητική τους χειρονομία. Οι τρεις θεωρητικοί εργαζόμενοι σε μια κοινή περιοχή με διαφορετικά αντικείμενα αναδεικνύουν έναν σπινοζικής έμπνευσης θεωρητικό αντιανθρωπισμό ως πρωταρχική μεθοδολογία πραγμάτευσης του υποκειμένου. Αρνούμενοι τα μεγάλα φαντάσματα της ανθρώπινης φύσης, του ορθολογισμού, της ελευθερίας και τελικά του ίδιου του ανθρώπου ως αναλυτική κατηγορία διανοίγουν ένα νέο χώρο στοχασμού για το υποκείμενο. Ένα υποκείμενο επιτέλεσμα αντίστασης, ένα υποκείμενο ως ριζικό αίτημα να υπάρξουμε διαφορετικά. | | Abstract: | | The notion of the subject, with its multiple variations and negotiations in different systems of thought, occupies a central position in the discourse of philosophy and human sciences. From classical thought to modern and contemporary thought, the subject is an omnipresent concept that organizes the very enterprise of thought. As an archetypal subject in modern and contemporary thought, the Cartesian cogito is a typical example. The present study attempts to map a heterogeneous and vast "space" with particular emphasis on the philosophical debate in post-war France and specifically on the theoretical explosion of the 60s. Locating the point of coherence of the philosophical systems of thought about the subject in a humanistic premise as conception, method, and perspective, we propose a re-reading of Lacan, Foucault, and Althusser, highlighting their theoretical gesture. The three thinkers working in a common area with different objects highlight Spinoza-inspired theoretical antihumanism as a primary methodology for dealing with the subject. Denying the great specters of human nature, rationality, freedom, and ultimately man himself as an analytical category, they develop a new space of reflection for the subject. An underlying effect of conceiving the notion of the subject as resistance, as a radical demand to exist differently. | | Περιγραφή: | | Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2024 | | Περιγραφή: | | Βιβλιογραφία: σ. 170-177 | | | | | |
