Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Μέχρι το 1974 στα ελληνοτουρκικά θέματα κυριαρχούσε το Κυπριακό. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Τουρκία δημιούργησε µε επιτυχία ένα δεύτερο μέτωπο διεκδικήσεων, στο Αιγαίο. Η σταδιακή όξυνση των διμερών ελληνοτουρκικών σχέσεων την περίοδο 1981-1987, θα απολήξει στη δημιουργία ενός κλίματος ανασφάλειας και λανθασμένης αντίληψης των πολιτικών προθέσεων των δύο μερών, με απότοκο την κρίση του Μαρτίου του 1987. Σε αυτή την κρίση, η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική κρίνεται επιτυχημένη όπως και ο χειρισμός της κρίσης απόλυτα επιτυχής, καθώς επέφερε την υποχώρηση της Τουρκίας με άμεση διακοπή και τη ματαίωση της πραγματοποίησης ερευνών από το ωκεανογραφικό σκάφος «Σισμίκ-Ι» στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, κατά την έναρξή της (27 Μαρτίου 1987). Καθ΄ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, οι υποβόσκουσες πολιτικές αξιώσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και οι συνεπαγόμενες οξύνσεις στις διμερείς πολιτικοδιπλωματικές σχέσεις των δύο κρατών συνεχίζονται, αγγίζοντας το κορυφαίο σημείο κατά την περίοδο του αναφυόμενου κενού ηγεσίας στην ελληνική κυβέρνηση, λόγω της σοβαρής ασθένειας του έλληνα πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και της αδυναμίας να ασκήσει τα καθήκοντά του (Δεκέμβριος 1995 - Ιανουάριος 1996). Η Τουρκία παρά το δικό της εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα, αξιοποίησε το παράθυρο ευκαιρίας. Το επεισόδιο των Ιμίων, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων, αρχικώς εμφανίσθηκε ως ένα είδος δημοσιογραφικού πολέμου, στην πορεία εξελίχθηκε ως ίσως η σοβαρότερη κρίση μεταξύ των δύο χωρών μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική δεν κρίνεται ως επιτυχημένη καθώς και η διαχείριση της εν λόγω κρίσης. Τα μείζονα σημεία τρωτότητας της ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής - έλλειψη εσωτερικής συνοχής μεταξύ πολιτικής - στρατιωτικής ηγεσίας, απουσία εναλλακτικών πολιτικο-στρατηγικών επιλογών, έλλειψη συντονισμού στη διαχείριση της κρίσης, αδυναμία ελέγχου της κλιμάκωσης, υψηλός βαθμός τρωτότητας στο τακτικό επίπεδο της ελληνικής στρατιωτικής στρατηγικής – οδήγησαν στον επιτυχή τακτικό αιφνιδιασμό της Άγκυρας και στην έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας.
Abstract:
Until 1974 Cyprus dominated in the Greek-Turkish issues. In the early 1970s, Turkey successfully created a second front of claims, in the Aegean. The gradual intensification of bilateral Greek-Turkish relations during the period 1981-1987, resulted in creating a climate of insecurity and erroneous perception of the political intentions of the two countries, with a consequential crisis in March 1987. In this crisis, the Greek deterrent strategy deemed successful, as well as the handling of the crisis completely successful, as brought about the decline of Turkey, with immediate interruption and cancellation of carrying out investigations by the oceanographic vessel "Sismik-I" on the continental shelf in the Aegean, in its beginning (March 27, 1987). Throughout the 1990s, the underlying political claims of Turkey in the Aegean and the subsequent upsurge in bilateral political and diplomatic relations between the two countries continued, reaching the peak in the period of nascent leadership vacuum in the Greek government, due to the serious illness of the Greek Prime Minister Andreas Papandreou and the inability to perform his duties (December 1995 - January 1996). Turkey despite its own internal political problem, seized the window of opportunity. The Imia incident, in Dodecanese, originally appeared as a kind of journalistic war, that developed in the course as perhaps the most serious crisis between the two countries, after the Turkish invasion of Cyprus in 1974. The Greek deterrent strategy was not successful as well as the management of this crisis. The major points of vulnerability of Greek deterrent strategy - lack of internal cohesion between political-military leadership, absence of alternative political and strategic choices, lack of coordination in crisis management, weakness in escalation control, high degree of vulnerability at the tactical level of Greek military strategy - led to successful tactical surprise by Ankara and to argue over Greek territorial sovereignty.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Στρατηγικές Σπουδές Ασφάλειας, 2016
