Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία έχει ὡς αντικείµενο την αστυνόμευση. Ειδικότερα, μελετάο... την. ιδιωτική. αστυνομία και τις εθελοντικές οµάδες αστυνόµευσης ως δύοµορφές αστυνόμευσης που διακρίνονται από την κρατική ή δηµόσια. Αυτόπου επιχειρείται είναι να καταδειχθούν οι λειτουργίες τους και η σχέση τους µετην κρατική αστυνομία, έτσι ώστε να αναδειχθεί η προσφορά Τους στον τοµέατης πρόληψης και καταστολής του εγκλήματος.Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι παρά τον χαρακτηρισμό, απόπολλούς μελετητές, αυτών των δύο μορφών αστυνόμευσης ὡς ««νέων»»,παραδείγματα µέσα απὀ την ιστορία της αστυνόμευσης δείχνουν πωςδείγµατα ιδιωτικής πρωτοβουλίας υπήρχαν πολύ παλαιότερα, ανεξάρτητααπό το εάν είχαν διαφορετική µορφή από τη σηµερινή.Επομένως, αναζητώνται οἱ αῑίες της εμφάνισής τους αλλά και των όποιωνδιαφορών τους, Κάτι που δεν µπορεί να απαντηθεί εάν δεν μελετήσουμεγενικότερα τις αλλαγές που υφίσταται τα τελευταία χρόνια ο κοινωνικόςέλεγχος.Κατά την ανάλυσή τους, σε αυτό το πλαίσιο, δημιουργούνται πολλάἹερωτήματα, τα περισσότερα από τα οποία αφορούν τις επιπτώσεις τους στιςατοµικές ελευθερίες αλλά και τις Κοινωνικές ανισότητες που πιθανόταταδημιουργούν.Τα βασικότερα ερωτήματα, κατά την άποψή µας, εἶναι: Μήπωςοἱ ««νέες»»Σ μορφές αστυνόμευσης αποτελούν τακτική του κράτους γιαπερισσότερο έλεγχο ή πράγματι υπάρχει η ανάγκη ύπαρξής τους; Αν ισχύει τοδεύτερο, µε ποιο τρόπο ρυθμίζεται η λειτουργία τους, έτσι ώστε να µηνθίγονται τα δικαιώµατα του κάθε πολίτη,Πιθανότατα να πρόκειται για ερωτήµατα που δύσκολα απαντώνται.Η µελέτητους όµως µας επιτρέπει να εξάγουµε ορισμένα συμπεράσματα, ακόµα καιαν αυτά παρουσιάζονται αντιφατικά.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΔΠΜΣ "Κοινωνικός Αποκλεισμός, Μειονότητες και Φύλο", 2004
